Σε εποχή κρίσης του καπιταλισμού, ιστορικά, αναδύονται νέα ιδεολογήματα από την φαρέτρα της αστικής προπαγάνδας, για να συσκοτιστεί ο πυρήνας του ταξικού περιεχόμενου της...
οικονομίας – εξουσίας και να αποσυνδεθεί η κρίση από της νομοτέλειες της καπιταλιστικής οργάνωσης της οικονομίας. Σε αυτή την κατεύθυνση συγκαλύπτονται και οι πολιτικές διεξόδου από την οικονομική κρίση, που άλλη είναι για τον λαό και άλλη για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές. Παρουσιάζοντας ψευδεπίγραφα, της πολιτικές διεξόδου από την κρίση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, σαν πολιτικές << εθνικής >> σωτηρίας, πολιτικές <<εθνικής>> παραγωγικής ανασυγκρότησης, κ. α, εννοώντας της πολιτικές των << μνημονίων >>, που ενσωμάτωσαν όλα τα κόμματα του συστήματος, τα αστικά κόμματα, τα κόμματα της αστικής πολιτικής διαχείρισης.
Αυτή η πολιτική όπως εκφράζεται μέσα από τα << μνημόνια >> από όλες της κυβερνήσεις των τελευταίων 6 ετών, ( ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και λοιπόν κολαούζων ), εντάσσεται στην στρατηγική της Ε.Ε, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, για να δοθεί ώθηση σε συσσωρευμένα κεφάλαια που απαξιωνόταν για να αναπαραχθούν και να συνεχιστεί απρόσκοπτα η διευρυμένη κεφαλαιοκρατική αναπαραγωγή που κλονίστηκε με την πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους.
Σε αυτή την κατεύθυνση για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου και να είναι ικανοποιητικό το περιθώριο των κερδών τους στην βάση της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών – ενδομονοπωλιακών ανταγωνισμών, έπρεπε να καταστραφούν παραγωγικές δυνάμεις.
( Να γίνουν απολύσεις εργαζομένων, να κλείσουν παραγωγικές μονάδες, να κλείσουν βιομηχανίες, καταστήματα, να πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης, να αποψιλωθούν εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα ), ακόμα και ένα τμήμα του κεφαλαίου έπρεπε να καταστραφεί η να συγχωνευτεί, ώστε να αποσυμφορηθεί και να δοθεί νέος ζωτικός χώρος για την κεφαλαιοκρατική αναπαραγωγή.
Αυτή την στρατηγική υπηρέτησαν και υπηρετούν τα << μνημόνια >> και όλα τα κόμματα του συστήματος που ψήφισαν, εφάρμοσαν και εφαρμόζουν << μνημονιακές >> πολιτικές.
Αυτές οι πολιτικές φτωχαίνουν και εξαθλιώνουν τον λαό για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου που θα ονομάσουν << ανάπτυξη >>, μόνο που θα είναι μονομερής ανάπτυξη, ταξική και θα γίνει πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών - κοινωνικών δικαιωμάτων.
Στην παραπάνω στρατηγική έπρεπε να συγκαλυφθεί ο χαρακτήρας της οικονομικής κρίσης, σαν κρίση του συστήματος, του καπιταλισμού και να αναχαιτιστεί κάθε τάση ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών δυνάμεων που θα χαν χειραφετηθεί από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία, που κρατάνε ακόμα εγκλωβισμένες κοινωνικές δυνάμεις και ψάχνουν στα όρια του συστήματος τον νέο <<σωτήρα>> που θα του αναθέσουν της τύχες τους.
Το σύστημα έχει παρατάξει όλες της εφεδρείες του για τον αποπροσανατολισμό και την παραπλάνηση του λαού, με στόχο την εκτόνωση του, με όρους θυμικού, χωρίς την εξαγωγή κανενός ουσιαστικού πολιτικού συμπεράσματος και κυρίως χωρίς να γίνει ο ίδιος ο λαός πρωταγωνιστής των πολιτικοκοινωνικών εξελίξεων.
Τσαρλατάνοι τύπου << ΣΩΡΡΑ>>, ναζιστικές ομάδες όπως η << χρυσή αυγή >>, δήθεν μαχητές κατά της παγκοσμιοποίησης, συνομοσιολόγοι των εβραιομασωνικών σχεδιασμών και της δήθεν ισλαμοποίησης της Δυτικής Ευρώπης, έχουν κατακλύσει την πολιτική, κοινωνική ζωή στα χρόνια της κρίσης.
Με περιρρέουσα θέση ακόμα και μέσα από την αρνητική διαφήμιση, από τους μηχανισμούς αναπαραγωγής της κυρίαρχης ιδεολογίας, π.χ. ΜΜΕ των αστών, βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία για την στρεβλή ανάγνωση των πολιτικοκοινωνικών γεγονότων, για τον μαζικό αποπροσανατολισμό του λαού, μέσα από την εύκολη θυματοποίηση άλλων κοινωνικών υποκειμένων εξαιτίας του χρώματος, της διαφορετικής φυλής, της άλλης εθνότητας από εμάς , της άλλης θρησκείας, με την παράλληλη αθώωση του καπιταλιστικού συστήματος, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, που γεννούν της λαϊκές δυστυχίες, την προσφυγιά, την μετανάστευση, αναπαράγουν την φτώχεια και την εξαθλίωση των λαών.
Κακοποιούν το αυτονόητο και την αντικειμενικότητα, στόχος να εγείρουν τα πιο αποκρουστικά και αντιδραστικά αντανακλαστικά του λαού, ανάγοντας σε μεταφυσικές προσεγγίσεις πολλά από τα σαθρά επιχειρήματα, για να διαρρήξουν μέσα από το ρατσιστικό τους δηλητήριο την λαϊκή ενότητα με αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο.
Οι έωλοι συμψηφισμοί που γίνονται αποτελούν τακτική εκείνων των δυνάμεων που αξιοποιούνται από το σύστημα και το αξιοποιούν, από την μια να μείνει ανέγγιχτο αυτό και από την άλλη να << μολύνουν >> λαϊκές συνειδήσεις με την αντιδραστική τους επιχειρηματολογία που έχει ρατσιστικό υπόβαθρο.
Για αυτούς το κοινό ποινικό έγκλημα δεν έχει κοινωνικά αίτια, τα αίτια βρίσκονται στην εθνότητα, στην φυλή, στην θρησκεία που είναι άλλη από εμάς. Για αυτό το σάιτ της << χρυσής αυγής >> μας ενημερώνει καθημερινά για εγκλήματα αλλοδαπών που γίνονται στην χώρα μας, ταυτίζοντας το έγκλημα με την καταγωγή και την εθνική προέλευση, για να ρίξουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο, να εγείρουν το μίσος μεταξύ των λαών, την ίδια ώρα που καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες πολλών και σκληρών εγκλημάτων που γίνονται και από γηγενείς Έλληνες και αποδεικνύει το αντίθετο από αυτό που λένε οι φασίστες, οι ναζιστές. Ότι τα αίτια των εγκλημάτων έχουν κοινωνικό υπόβαθρο και δεν βρίσκονται στο DNA φυλών, εθνοτήτων.
Η ταύτιση της ωμής και ασύδοτης βίας με την δράση του λαϊκού κινήματος, του ριζοσπαστικού κινήματος, του εργατικού – κομμουνιστικού κινήματος, αποτελεί άλλη μια απάτη, ψευτιά και έωλος συμψηφισμός που επιδίδονται χρυσαυγίτες, άλλες φασιστικές ομάδες, αλλά και αστικά κόμματα, για να προβοκάρουν το οργανωμένο, αγωνιστικό, λαϊκό κίνημα, να μειώσουν την διεύρυνση των δεσμών του μέσα στο λαό, δίνοντας χρήσιμες υπηρεσίες στο σύστημα, που θέλει έναν λαό συμβιβασμένο, υποταγμένο, να μην αγωνίζεται, να μην ξεσηκώνεται, να φοβάται, να μην αμφισβητεί, να ζει μοιρολατρικά και παθητικά.
Αυτοί όλοι οι πατριδοκάπηλοι, που κάνουν και << μαθήματα >> ποιος θα κρατάει την σημαία, θυμήθηκαν τώρα τον δυστυχισμένο Ελληνικό λαό, όταν σε προ κρίσης εποχή με το δικομματικό σύστημα της κυβερνητικής εναλλαγής να κρατά ακόμα, με περίπου το 92% του λαού εγκλωβισμένοι σε αυτά. Αρκετοί από αυτούς << πάλευαν >> και << αγωνιζόταν >> στα κόμματα αυτά για την προσωπική τους βόλεψη, με όρους ρουσφετιού, αγνοώντας αξίες όπως της αλληλεγγύης που πολλές φορές της χλεύαζαν κιόλας.
Σήμερα που τα προσωπικά τους οφίτσια δεν ικανοποιήθηκαν και με κριτήριο ένα στείρο θυμικό, κάποιοι εύκολα απορροφήθηκαν σε φασιστικές ομάδες όπως την << χρυσή αυγή >> και έγιναν φορείς των επικίνδυνων ρατσιστικών της απόψεων, με στόχο να υπονομεύσουν την λαϊκή αλληλεγγύη, κάνοντας λόγο ότι αυτή πρέπει να δίνεται μόνο σε Έλληνες, κάνοντας διάκριση μεταξύ φτωχών προσφύγων – μεταναστών, μεταξύ ξένων που ζουν στην χώρα μας και πλήττονται το ίδιο από την οικονομική κρίση.
Αυτοί οι συμψηφισμοί που υποβόσκουν ρατσισμό, μνησικακία, μικροπρέπεια, στήνουν ένα ντεκόρ παραπέρα κοινωνικής διαίρεσης και επικίνδυνου αυτοματισμού, για να χειραγωγείται ο λαός πιο εύκολα, να αθωώνεται η πολιτική του κεφαλαίου, η τάξη των καπιταλιστών, που είναι έτοιμη να ρουφήξει νέα υπεραξία από της σάρκες της εργατικής τάξης, αφού τα κόμματα που τους υπηρετούν, τα αστικά κόμματα, έχουν φτιάξει το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο για αυτό.
Ο κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου είναι η άλλη όψη του αστικού εθνικισμού, του ευρωσκεπτικισμού και με << αριστερές >> αποχρώσεις.
Η ιδεολογία τους έχει βάση στις εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής του συστήματος και από εκεί προκύπτει και η ταξική τους προσήλωση στην αστική τάξη, τους καπιταλιστές.
Και τα δυο ιδεολογήματα παλεύουν για την διαιώνιση του ιστορικά ξεπερασμένου, άθλιου, καπιταλισμού και νουθετούν τους λαούς, να τον αποδεχτούν σαν μονόδρομο και ότι από αυτό δεν μπορούν να ξεφύγουν παρά να τον διαχειριστούν.
Σε αυτό έγκειται και το αντιδραστικό περιεχόμενο των ιδεολογημάτων του συστήματος που υποσκάπτουν την επιστημονικότητα της κοινωνικής και ιστορικής εξέλιξης, προσπερνώντας αυθαίρετα τους κοινωνικούς νόμους της εξέλιξης , γιατί η ιστορία δεν μπορεί να σταματήσει στον καπιταλισμό.
Η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας που βρίσκεται στην καρδιά του συστήματος, ασχέτως συσχετισμών δυνάμεων θα δώσει ώθηση στην ταξική πάλη που είναι η κινητήρια δύναμη κάθε ριζοσπαστικής κοινωνικοπολιτικής αλλαγής.
Αυτές της διεργασίες που έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα θέλουν να καθυστερήσουν, να αναστείλουν, που θα απελευθερώσουν κοινωνικά τον λαό μας, τους λαούς του κόσμου, μέσα από μια νέα οργάνωση οικονομίας – εξουσίας, για αυτό πολεμούν ανορθόδοξα, με όρους συκοφαντιών, προβοκάτσιας, ψεμάτων και λάσπης, της ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις, τον αγωνιζόμενο οργανωμένο λαό, τους κομμουνιστές.
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου