Θέλαμε μια λύση Μελόνι (νοσταλγού του Μουσολίνι) δήλωσαν οι Ιταλοί βιομήχανοι, εκτιμώντας ότι θα διαπραγματευτεί καλύτερα τα ταξικά - οικονομικά τους συμφέροντα στην ΕΕ, στον φόντο των οξυμένων ανταγωνισμών και της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που είναι προς πυλών.
«Οι επιχειρήσεις παράγουν τον πλούτο» δήλωνε σε ομιλίες της η ακροδεξιά Μελόνι, λες και σε αυτές δεν υπάρχουνεργαζόμενοι, που άμα δεν δουλέψουν δεν παράγεται και δεν διακινείταιτίποτα.
Οι επιχειρήσεις από μόνες τους με τα ντουβάρια και τα μηχανήματα μόνο μέσα δεν παράγουν τίποτα.
Εδώ να πούμε ότι ο ακροδεξιός – φασιστικόςσυφερτόςακουμπάεξουσία, όταν πρινφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές ήτεχνοκρατικέςκυβερνήσεις εφάρμοσαν αντιλαϊκά μέτρα,που όξυναν τα λαϊκά – κοινωνικά αδιέξοδα, μεγάλωσαν την φτώχεια και την ανασφάλεια, ως απόρροια των πολιτικών εξυπηρέτησης του κεφαλαίου και της ΕΕ.
Στα πλαίσια αυτών των πολιτικών για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, στρατηγική που δεν αμφισβητούν οι φασίστες και κάθε είδος πατριδοκάπηλου ή ακροδεξιού γκρουπούσκουλου, μεγαλώνει η λαϊκή δυσαρέσκεια, ο θυμός και η οργή.
Αυτόν τον θυμόθέλει να καναλιζάρει το σύστημαόταν οι παραδοσιακές του αστικές δυνάμεις χάνουν αυτή την ικανότητα και δεν χειραγωγούν - εγκλωβίζουν με ευκολία πλέον λαϊκές δυνάμεις στις ανέξοδες για τον λαό πολιτικές τους.
Αυτό τον ρόλο αναλαμβάνουν πατριδοκάπηλα – ακροδεξιά – φασιστικά σχήματα για λογαριασμό του συστήματος, που δρούνε ως εφεδρείεςτου, και λειτουργούνε σαν βαλβίδα της λαϊκήςεκτόνωσης,βάζονταςπαράλληλα εμπόδια στην ριζοσπαστικοποίηση, στην συνειδητήπολιτική -λαϊκή - ταξικήδράση και αγώνες.
Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός αυτών των δυνάμεων είναι έντονος, προάγοντας μια φθηνή πολιτική, ντυμένη με συνομωσίες και «Σόρους», χωρίς να αγγίζουν ποτέ αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για την λαϊκήφτώχεια, που είναι το κεφάλαιο, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός, η ακόρεστηδίψα τους για κέρδη και υπερκέρδη.
Τα «ιερά και τα όσια του συστήματος» δεν τα αγγίζουν.
Τόσο «αντισυστημικοί» οι πατριδοκάπηλοι και διάφοροι φασίστες που ακροβατούν στο παραπλανητικό δόγμα «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια», για να κρύψουν τις σκοταδιστικές – αντιδραστικές καταβολές τους και την αφοσίωση τους να υπηρετούν το κεφάλαιο, τους αστούς, τους εκμεταλλευτές των λαών.
Η Μελόνι στην συγκειμένηχρονικήστιγμήεπιλέχτηκε από το σύστημα, από το Ιταλικόκεφάλαιο, να διαχειριστείπολιτικά τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσματαξικά - οικονομικά του συμφέροντα,σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και οικονομικής κρίσης, έχοντας τον λαό σε στάση ανοχής - αναμονής, σε «σιγή ιχθύος».
Ο Ιταλικός λαός όπως όλοι οι λαοί της Ευρώπης θα πληρώσουν τις συνέπειες και αυτής της νέας κρίσης, όπως πληρώνουν τις συνέπειες του ανταγωνισμού της ΕΕ με την Ρωσία, για την απεξάρτησης της από το φυσικό αέριο, συμμετέχοντας στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην Ουκρανία μαζί με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
Καμιά εμπιστοσύνη σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης όσες μεταμφιέσεις και να κάνουν, για να χειραγωγούν τον λαό, τους λαούς, στην υποταγή, τον συμβιβασμό και την συμμόρφωση, στην «κανονικότητα» της εκμετάλλευσης και της ταξικής αδικίας.
Αυτή είναι η κύρια αποστολή ακροδεξιών – φασιστικών κυβερνήσεων που θέλουν τους λαούς θεατές και όχι πρωταγωνιστές, να είναι μόνο χειροκροτητές πατριδοκάπηλων λογυδρίων και βερμπαλισμών.
Με αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η πολιτική του κεφαλαίου που αξιώνειπερισσότεροαίμα και αφαίμαξη από τους λαούς για να θωρακιστούν τα κέρδη του.
Ήδη ξεκίνησαν οι πιρουέτες από την ακροδεξιά Μελόνι που δήλωσε ότι δεν αμφισβητεί το ΝΑΤΟ και τάσσεται με τον Ευρωαντλαντικό άξονα, στην ιμπεριαλιστική τους αντιπαράθεση, με την αστική τάξη της Ρωσίας, στο θέμα της Ουκρανίας.
Γρήγορα οι προσδοκίες του κομματιού που στήριξαν και ψήφισαν την νοσταλγό του Μουσολίνι θα διαψευστούν αλλά και όσων ακόμα δεν προσεγγίζουν με ταξικό κριτήριο την πολιτική, τα κόμματα.
Ο σάπιοςκόσμος του καπιταλισμού δεν φτιασιδώνεται, δεν παίρνει από γιατρειά,παράμόνοανατρέπεται.
Στην αντεπίθεση η προοπτική των λαών, με οργάνωση και ταξικό αγώνα, με κλιμάκωση της αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής πάλης.
Σε αυτή την κατεύθυνση η ισχυροποίηση των κομμουνιστικώνκομμάτων με καθαρό το βλέμμα τους στην κοινωνικοπολιτικήανατροπή,για ριζικές αλλαγές στο πεδίο της οικονομίας και εξουσίας, αποτελεί βασική προϋπόθεση.
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου