Τα Χρυσωρυχεία της Ολλανδίας

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Οποιος πετάξει με αεροπλάνο πάνω από την Ολλανδία, θα παρατηρήσει απέραντες εκτάσεις από θερμοκήπια και θα αντιληφθεί γιατί δεν είναι διόλου παράξενο, μια χώρα με έκταση ίση περίπου με το 1/3 της... Ελλάδας και ελάχιστη ηλιοφάνεια, να βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των χωρών εξαγωγέων αγροτικών προϊόντων παγκοσμίως. Ειδικότερα, θραύση κάνουν οι 50 διαφορετικές ποικιλίες από ντομάτες, οι οποίες εξάγονται σε όλες τις χώρες του κόσμου, ακόμη και σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία.

Για περισσότερο από επτά χρόνια ο Ολλανδή δημοσιογράφος Annemieke Hendriks ακολούθησε την πορεία της ντομάτας από τον σπόρο μέχρι το σούπερ μάρκετ περιγράφοντας τις εμπειρίες της σε ένα βιβλίο με τίτλο «Ντομάτες-Η αληθινή τους ταυτότητα». Το βιβλίο αυτό, ένας “Υμνος” στον αποκαλούμενο «Κόκκινο Χρυσό της Ολλανδίας», αλλά και ένα αποτελεσματικό μέσο προβολής της ποιότητας της Ολλανδικής ντομάτας, παρουσιάστηκε στις 15 Οκτωβρίου στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης και στις 17 του ίδιου μήνα στο λογοτεχνικό σαλόνι του Βερολίνου. Η Δημοσιογράφος ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, μπήκε στον περίεργο κόσμο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς τροφίμων και μίλησε με παραγωγούς, με εκπροσώπους ομάδων ειδικών συμφερόντων, με περιβαλλοντολόγους και άλλους εμπειρογνώμονες, αποκαλύπτοντας, πως κατάφερε η Ολλανδία να εξάγει ντομάτες σε χώρες της Μεσογείου, ακόμη και κόκκινες πιπεριές στη χώρα της κόκκινης πιπεριάς στην Ουγγαρία. Μένει έκπληκτη από τη διαπίστωση ότι η Ολλανδία είναι η δεύτερη εξαγωγική χώρα ντομάτας στον κόσμο μετά το Μεξικό, παρότι ένα τρίτο της ντομάτας εισάγεται

από την Ιταλία και την Ισπανία για να εξαχθεί μετά ακόμη και στις χώρες προέλευσής τους, δηλαδή την Ιταλία και την Ισπανία!!!

Αν λάβει κάποιος υπόψη του, ότι υπάρχουν στην Ολλανδία αρκετές, και μάλιστα οικογενειακές επιχειρήσεις, οι οποίες συνεργάζονται με τμήματα ερευνών των ολλανδικών πανεπιστημίων και συναγωνίζονται τους κολοσσούς Monsanto, Bayer και Syngenta στην έρευνα γύρω από τα αγροτικά προϊόντα, τότε μόνο μπορεί να καταλάβει γιατί το ένα τρίτο, των ειδικά ανθεκτικών και γενετικά τροποποιημένων σπόρων που αναπτύσσεται παγκοσμίως, παράγεται σ’ αυτές τις ολλανδικές οικογενειακές επιχειρήσεις και δεν μιλάμε φυσικά για τους βολβούς λουλουδιών που στη συντριπτική τους πλειονότητα παράγονται στην Ολλανδία. Υπάρχουν πολύτιμοι σπόροι, “Dutch Made” οι οποίοι πωλούνται στις διεθνείς αγορές προς 90.000 ευρώ το κιλό και το ερώτημα για τη χώρα μας είναι «τι κάνουν άραγε τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα δεκάδες «ινστιτούτα» και οι δεκάδες οργανισμοί προστασίας και προώθησης των αγροτικών μας προϊόντων, που δημιουργήθηκαν και υπάρχουν μόνο και μόνο για να βολεύονται κάποια υμέτερα στελέχη και όχι να υπηρετούνται οι αληθινοί σκοποί της ύπαρξής τους;

Και οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι

Ανάμεσα σε κάποιες αλήθειες, γράφει η Ολλανδή δημοσιογράφος και για τις άθλιες και «τριτοκοσμικές» συνθήκες εργασίας στα θερμοκήπια του ευρωπαϊκού νότου(Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία) αποσιωπώντας εντελώς τις συνθήκες εργασίας στα ολλανδικά θερμοκήπια, όπου εργάζονται φοιτητές από άλλες χώρες, εποχιακοί εργάτες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά εντωμεταξύ και πολλοί Ελληνες «και οι οποίοι κατά κανόνα εργάζονται πολύ περισσότερες ώρες από τις συμφωνηθείσες και αμείβονται αρκετά χαμηλότερα από το κατώτατο ωρομίσθιο το οποίο αντιστοιχεί σε 9,02 ευρώ/ ώρα για την 38ωρη εργασία την εβδομάδα και 8,57 ευρώ/ ώρα για 40ωρη εργασία την εβδομάδα. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς εργάζονται αδήλωτα και συνεπώς χωρίς ασφάλιση» Πηγή: Οι Ελληνες εργάτες τα νέα φτηνά «χέρια» της Ολλανδίας -To ζευγάρι από την Κρήτη που εργάζεται για λογαριασμό πρώην πελάτη του | iefimerida.gr.

Αυτός ο φαινομενικά «κοσμοπολίτικος» και «φιλελεύθερος» (σε ότι αφορά τη δική του ποιότητα ζωής) λαός, αλλά «αρχιμάστορας» στις δημόσιες σχέσεις και στην επικοινωνία, ήταν από τους πιο σκληρούς αποικιοκράτες (βλέπε Απαρτχάίντ) κατάφερνε πάντοτε να δείχνει προς τα έξω ένα αλλιώτικο προφίλ, δείχνοντας πάντα τους ανατολικούς γείτονες ως τους κακούς.