Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023

ΟΙ ΕΩΛΟΙ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΙ ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ…ΔΕΝ ΕΞΙΛΕΩΝΟΥΝ ΤΗΝ «ΒΑΣΙΛΕΙΑ» ΣΑΝ ΘΕΣΜΟ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Νεκρανάσταση «ζόμπι» είχαμε την προηγούμενη εβδομάδα από υποστηριχτές του θεσμού της «Βασιλείας» με αφορμή τον θάνατο του έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου...

Να θυμίσουμε και από αυτό εδώ το κείμενο, ότι ο λαός μας με το δημοψήφισμα του 1974 αποφάσισε να στείλει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας τον αναχρονιστικό αυτό θεσμό, που αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι του συστήματος και βοήθησε στην ενδυνάμωση και στην ανασυγκρότηση των αστικών δυνάμεων μετά την ήττα του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» ΔΣΕ το 1949.

Η «βασιλεία» στην Ελλάδα ήταν ένας ξενόφερτος θεσμός που φορτώθηκε στις πλάτες του Ελληνικού λαού, για να παίξει τον ρόλο δορυφόρου και τοποτηρητή ξένωνδυνάμεων - συμφερόντων, από τα χρονιά τουβαυαρού Όθωνακαι έπειτα από τους ΔανούςΓκλύξμπουργκ.

Η «βασιλεία» αν και αποτελεί κατάλοιπο του προηγούμενου κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, της φεουδαρχίας, εισήχθηκε στην Ελλάδα, έχοντας ενεργό ρόλο σε πολλές ιστορικές φάσεις στον αντιλαϊκό εκσυγχρονισμό του αστικού κράτους.

Μια πορεία που περνούσε μέσα από συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις με τμήματα τουαστικούπολιτικούκόσμου, με την «μοναρχία», να δολοπλοκεί και να μηχανορραφείσχέδια, για την ενδυνάμωσης της επιρροής καιδύναμηςτης μέσα στο σύστημα και στις αστικές κυβερνήσεις.

Μια τέτοιαπερίπτωσηήταν οι αντιπαραθέσεις του έκπτωτουΚωνσταντίνου με την εκλεγμένη κυβέρνηση του ΓεωργίουΠαπανδρέου, με τον πρώτο να πιέζει και να θέλει τον πλήρηέλεγχο του στρατού. Η όξυνση αυτή οδήγησε στην παραίτηση του Γεωργίου Παπανδρέουκαι της κυβέρνησης του, πουαντικαταστήθηκεμε νέα που σχεδιάστηκε από το παλάτι και που ο λαός την ονόμασε κυβέρνηση των «αποστατών».

Οι εκείνες εξελίξεις οδήγησαν στα γεγονότα που έμειναν γνωστά στην ιστορία σαν «Ιουλιανά» το 1965 και αργότερα στο πραξικόπημα των συνταγματαρχών που πρόλαβαν το πραξικόπημα που ήθελε να κάνει ο έκπτωτος με τους στρατηγούς.

Τα αντιλαϊκά σχέδια που ύφαινε το «παλάτι» είχε τις ευλογίες πρώτα των Άγγλων και έπειτα των Αμερικανών αφού αυτό βοήθησε στα γενίκευση της αντικομουνιστικής ιδεολογίας με εγκλήματα και δολοφονίες που διέπραξε εναντίον αγωνιστών και κομμουνιστών.

Η δολοφονία του αντιιμπεριαλιστή και αγωνιστή της Ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη σχεδιάστηκε από το ίδιο το παλάτι, από την Φρειδερίκη, μητέρα του έκπτωτου.

Η δολοφονίατου διαπράχτηκε από παρακρατικήομάδα με την επωνυμία «καρφίτσα», που έπαιρνε εντολές από την ίδια της διεύθυνση της χωροφυλακήςΘεσσαλονίκης και αποτελούνταν από λούμπενστοιχεία και πρώην δωσίλογους όπως ο περιβόητος «Γιοσμάς», πουοι συνειδήσεις τουςεξαγοραζόταν πολύ εύκολα μεχρήματα ήμε άλλαπρονόμια που χαριστικά τουςέδιναν.

Πολιτικοίαπόγονοιτέτοιωνανθρώπωνείδαμε να πηγαίνουν στην κηδεία του έκπτωτου, που διαφημίστηκαν δεόντως από τα κανάλια των καπιταλιστών, με τις «κιτς» και γραφικές εικόνες να καταγράφουν σκηνικό μεσαίωνα και σκοταδισμού.

Η μητέρα του έκπτωτουΦρειδερίκη που ήταν και στέλεχος της ναζιστικήςνεολαίας του Χίτλερ,ήταν υπεύθυνη για την εξαφάνιση χιλιάδων παιδιών που αρπάχτηκαν από οικογένειες ανταρτών – κομμουνιστών και κλειδώθηκαν στις λεγόμενες «παιδουπόλεις» της Φρειδερίκης, όπου 15.000 από αυτά πουλήθηκαν παράνομα με ψεύτικα χαρτιά και στοιχεία στην Αμερική.

Αυτό το έγκλημα ο μηχανισμόςπροπαγάνδας της μετεμφυλιακήςΕλλάδαςπήγε να το φορτώσει στο ΚΚΕ, στους κομμουνιστές, κάνονταςλόγο για βίαιο «παιδομάζωμα».

Η αλήθεια για το ποιος έκανε «παιδομάζωμα» αποκαλύφθηκε 50 χρόνια μετά, όταν χιλιάδες Έλληνες ομογενείς από τις ΗΠΑ, άρχισαν να ψάχνουν τις ρίζες τους και ανακάλυψαν την φάμπρικα των παράνομων υιοθεσιών που γίνονταν μέσα στις «παιδουπόλεις» και ότι οι ίδιοι ήταν θύματα αυτών των νοσηρών πράξεων.

Για το έγκλημα αυτό του «παλατιού» η καθηγήτρια του King’sCollegeLondonGondaVanSteen σύγγραψε το βιβλίο « Ζητούνται παιδιά από την Ελλάδα – Υιοθεσίες στην Αμερική του ψυχρού πολέμου εκδόσεις (Ποταμός).

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά σε ποιο πλαίσιο κινήθηκε ο θεσμός της «βασιλείας» σαν θεσμός του αστικού κρατικού μηχανισμού και συστήματος και φορέας αντικομουνιστικώνκηρυγμάτων και προπαγάνδας.

Με το πέπλο της «εθνικοφροσύνης» και του «χριστιανικού πολιτισμού», τεχνητά ιδεολογήματα που ενσαρκώθηκαν στην μετεμφυλιακή Ελλάδα, συγκαλύφθηκαν όλα τα εγκλήματα ενάντια στους αγωνιστές της Εθνικής αντίστασης με εκτελέσεις, εκτοπίσεις, εξορίες, φυλακίσεις, τρομοκρατία.

Αντίθετα οδωσιλογισμός και οι συνεργάτες των Γερμανώνναζίεπιβραβεύτηκαν και στελέχωσανδιάφορουςμηχανισμούς του αστικούκράτουςή συγκροτήθηκαν σε παρακρατικές συμμορίες για να τρομοκρατούν τον λαό, με την καθοδήγηση τους να γίνεται πολλές φορές από το ίδιο το «παλάτι».

Στόχος να καθυποταχτεί ο λαός, να ζει με μιζέρια, με σκυφτό το κεφάλι, προσκυνημένος,φοβισμένος,με την «πλύση εγκεφάλου» να γενικεύεται, έτσι, ώστε άθλια συνθήματα όπως αυτό «ψωμί ελιά και κώτσο βασιλιά » να ενσωματώνονται εύκολα, για να βρίσκουν απήχηση σε «λαϊκές συνειδήσεις».

Όσοι υποτάχτηκαν από τον φόβο και κυρίως εξαγοράστηκαν υπήρχαν διαχρονικά φίλοι της «βασιλείας» που σήμερα με έωλους συμψηφισμούς πάνε να αθωώσουν τον αντιδραστικό αυτό θεσμό που είναι βουτηγμένος στο αίμα, σε δολοπλοκίες και εγκλήματα.

Ας αφήσουν ορισμένοι γραφικοί της «βασιλείας» τα τρυκ με τα ψεύτικα διλήμματα που βάζουν γιατί και η λεγόμενη «βασιλευόμενηδημοκρατία» και η «προεδρευόμενηκοινοβουλευτικήδημοκρατία»διασφαλίζουν την διαιώνιση του αστικούπολιτικούσυστήματοςκαι την ισχυροποίηση του ενάντια στον λαό και στα δικαιώματα του.

Ο λαός δεν έχει ανάγκη από «δημοκρατίες» που θα του λένε πως θα ζει φτωχά, με λίγα, χωρίς απαιτήσεις, για να αναπαράγεται το βάρβαρο και αδηφάγο σύστημα του καπιταλισμού που μόνο βάσανα, ανασφάλεια και πολέμους θα γεννάει στον λαό, στους λαούς.

Ο λαός μπορεί και πρέπει να εμπιστευθεί τις δυνάμεις του, με ανυπότακτη δράση και αγώνα να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, να περάσει στην αντεπίθεση, δίνοντας ένα τέλος στον παρασιτισμό και στην οικονομία των λίγων «είτε με βουλευόμενη( που αυτό έτσι και αλλιώς έχει κριθεί με το δημοψήφισμα του 1974) είτε με προεδρευόμενη δημοκρατία», προτάσσοντας τις δικές του ανάγκες, με στόχο την εξουσία.

Σε αυτή την κατεύθυνση η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα είναι η μόνη εγγύηση για τον λαό και το κίνημα του.

Σαββίδης Παναγιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: