Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, ότι φαινόμενα όπως η υποψία για δυνητικά αδικήματα που μπορούν να διαπράξουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και η προληπτική καταδίκη, συνέβαιναν κατά το μακρινό σκοτεινό... παρελθόν ή σε απολυταρχικά καθεστώτα. Το Νοέμβριο του 2019 μάθαμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί ακόμη και σε μια από τις πιο φιλελεύθερες χώρες του κόσμου, την Ολλανδία κι αυτό χάρη στις νέες δυνατότητες που προσφέρει η Ψηφιακή Τεχνολογία
Χρησιμοποιώντας ένα αυτοματοποιημένο ψηφιακό πρόγραμμα με την ονομασία Syri, ανέλυε η Ολλανδική κυβέρνηση από το 2013 μέχρι το 2019 ένα μεγάλο φάσμα από προσωπικά δεδομένα, ανθρώπων, από φτωχά κοινωνικά στρώματα, με σκοπό να προβλέψει πόσο πιθανό είναι αυτοί οι πολίτες να διαπράξουν φορολογικές απάτες. Το πρόγραμμα αυτό «γνωμάτευε» τη φορολογική «επικινδυνότητα», μόνο φτωχών και απόρων στις φτωχογειτονιές του Ρότερνταμ, του Αϊντχόφεν και του Χάαρλεμ, με το ελιτίστικο και ρατσιστικό επιχείρημα, ότι «οι πλούσιοι είναι πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας διότι δεν έχουν λόγους να φοροδιαφύγουν»!
Με βάση αυτήν την «αλγοριθμική γνωμάτευση», απαίτησε η Ολλανδική Κυβέρνηση από 26 000 αποδέκτες κοινωνικών επιδομάτων να επιστρέψουν τα χρήματα, οδηγώντας 20 000 εξ αυτών, που αποδεδειγμένα δεν εξαπάτησαν, στην απόλυτη φτώχεια και στην απόγνωση. Οταν τα Ολλανδικά ΜΜΕ δημοσιοποίησαν το γεγονός με τον τίτλο «toeslagenaffaire», δικαστήριο της Χάγης διέταξε την ολλανδική κυβέρνηση να διακόψει τη λειτουργία του προγράμματος, «διότι δεν είναι δυνατόν σε ένα κράτος δικαίου να θεωρείται εκ των προτέρων δεδομένο ότι κάποιες κοινωνικές ομάδες στο σύνολό τους, έχουν στο DNA τους τη ροπή προς απάτη».
Μα ακόμη και οι 26 000 να είχαν διαπράξει απάτη, θα έπρεπε μια σύγχρονη και φιλελεύθερη κυβέρνηση, όπως της Ολλανδίας, να γνώριζε αυτό που γνώριζε πριν τέσσερις αιώνες ο μοναχός Tommaso Campanella(βλέπε το βιβλίο του Πόλη του Ηλιου) πως δηλαδή «η φτώχεια γεννάει την αμορφωσιά κι εκείνη με τη σειρά της γεννάει τη μικροπρέπεια, το δόλο, την απάτη και την επαιτεία»[1] και αντί να τους ωθήσει ακόμη πιο βαθιά στο βούρκο της παρανομίας, να τους βοηθήσει να μορφωθούν οι ίδιοι και τα παιδιά τους.
Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Ολλανδική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Mark Rutte του Φιλελεύθερου-Συντηρητικού κόμματος VVD, αρνήθηκε στη δικαστική αίθουσα να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το πρόγραμμα Syri και στις 15 Ιανουαρίου του 2021, αναγκάστηκε σε παραίτηση[2].
Ποιος εγγυάται, ότι αυτό που συνέβη σε μια από τις δήθεν πιο φιλελεύθερες χώρες του κόσμου, δε συμβαίνει ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή ότι δε θα συμβεί στο άμεσο μέλλον από μελλοντικές αυταρχικές κυβερνήσεις.
[1] Tommaso Campanella( 1568-1639): Η πόλη του ήλιου εκδόσεις Αρδην Αθήνα 2007
[2] Die Zeit. 15 01. 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου