«Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο»;

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Το κράτος που στηρίζεται στη θρησκεία δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικό κράτος», είχε γράψει πριν 177 χρόνια ο Γερμανός φιλόσοφος και ιστορικός Μπρούνο... Μπάουερ και δεν είχε άδικο. Αν ψάξει κάποιος να μάθει, σε πόσα από τα 193 αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ κράτη, οι θρησκευτικές ηγεσίες αναμειγνύονται ενεργά στην πολιτική, επιβάλλοντας τη βούλησή τους σε βασικά ζητήματα, θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι αυτά δεν είναι περισσότερα από τα δάχτυλα των χεριών μας και ανάμεσα σ’ αυτά είναι και η Ελλάδα.

Σε σημερινή ανακοίνωση(10.01) της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου αναφέρεται, ότι: «Η Εκκλησία δεν μπορεί να αποδεχθεί την απονομή του όρου “Μακεδονία” ή παραγώγου του, ως συστατικού ονόματος άλλου κράτους, το οποίο θα έχει επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης Εκκλησίας της “Μακεδονίας”».

Τι κι αν είπε ο Ιησούς «τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ (κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο κβ':21), δηλώνοντας το διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας πριν 2000 χρόνια. Οι σημερινοί ηγέτες της εκκλησίας μας έχουν τόση σχέση με την ουσία του Χριστιανισμού, που είναι η Διδασκαλία της Αγάπης (βλέπε προσφυγικό) και η προετοιμασία της ψυχής για την αληθινή, τη μεταθανάτια και αιώνια ζωή, όση σχέση έχουν και οι σαρδέλες με τα Χριστούγεννα. Όταν πιστεύεις ότι αυτή η εφήμερη ζωή είναι ένα τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα και στην επόμενη ζωή, δεν θα υπάρχουν ούτε έθνη ούτε σύνορα, λογικά, δεν θα ‘πρεπε να σε ενδιαφέρει όχι μόνο το όνομα Μακεδονία, αλλά ούτε καν η πολιτική και η συμμετοχή στις εκλογές. Εντέλει, η πικρή αλήθεια είναι ότι ισχύει η θέση του φιλοσόφου Ερνστ Μπλοχ:«οι καλύτεροι Χριστιανοί είναι οι Αθεοι και οι καλύτεροι Αθεοι είναι οι Χριστιανοί».

Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την απονομή του όρου Μακεδονία, το τελεσίγραφο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου προ της Κυβέρνηση και ιδιαίτερα προς το Υπουργείο Εξωτερικών, επαναφέρει στην επικαιρότητα το ερώτημα «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο», του Κ. Καραμανλή.

Όλα τα κράτη του κόσμου επιδιώκουν να έχουν ως γείτονες μικρά και αδύναμα κράτη, όχι όμως και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος. Με ένα ποσοστό μουσουλμάνων Αλβανών γύρω στο 25%, με έντονο αλυτρωτικό προσανατολισμό και ένα ποσοστό μουσουλμάνων Τούρκων γύρω στο 4%, το κράτος αυτό ή μέρος του, θα γίνει σύντομα κομμάτι μιας μεγάλης Αλβανίας, με την «ελληνική χορηγία». Από το 1897 μέχρι σήμερα(1922,1974), έχουμε μια ροπή προς αυτοκαταστροφικές πολιτικές και δυστυχώς, δεν πήραμε ακόμη κάποιο μάθημα από τους τυχοδιωκτικούς μεγαλοϊδεατισμούς, που μας κόστισαν ακριβά σε ανθρώπους και σε γη.