Στο Ονομα του Γιαχβέ και του Αλλάχ

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Τουλάχιστον 235 νεκροί από τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση σε τέμενος προσκυνητών στο βόρειο Σινά»! Είναι τόσο συχνές πλέον οι τρομοκρατικές επιθέσεις ισλαμιστών τα τελευταία χρόνια, ώστε... όταν αυτές αφορούν σε ισλαμιστές, όπως η συγκεκριμένη, αρχίζουν να προκαλούν ολοένα και λιγότερο την οργή, αλλά και το ενδιαφέρον των αναγνωστών και των ακροατών των δυτικών χωρών. Για τους περισσότερους πολίτες της Δύσης, η τρομοκρατία είναι μέρος της επιθετικής φύσης του Ισλάμ και, στο βαθμό που δεν αφορά τη Δύση, ένα καθαρά ενδογενές πρόβλημά του. Πολύ λίγοι στη Δύση γνωρίζουν, ότι θρησκευτικός φανατισμός δεν είναι ένα καθαρά ισλαμικό φαινόμενο, αλλά ένα φαινόμενο που ήταν άγνωστο στις προϊουδαικές, προχριστιανικές και προϊσλαμικές κοινωνίες. Μπορεί να γνωρίζουν πολλοί ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι γεμάτη από θρησκευτικούς πολέμους των Εβραίων ενάντια σε όλους τους άλλους λαούς της Μέσης Ανατολής (βλέπε Γης Μαδιάμ), ελάχιστοι όμως γνωρίζουν, ότι το φαινόμενο εμφανίζεται, για πρώτη φορά τεκμηριωμένα στην Αλεξάνδρεια του 1ου μ.Χ. αιώνα, όταν η Ιουδαϊστική θρησκεία συναντήθηκε για πρώτη φορά με τη λατρεία του Ερμή του Τρισμέγιστου και οι Εβραίοι της Αλεξάνδρειας άρχισαν να καταστρέφουν τα γυμνά αγάλματα και τις μαρμάρινες ιερές στήλες με την προτομή του Ερμή, που ήταν διασκορπισμένες σ’ ολόκληρη την Αλεξάνδρεια. Η θρησκευτική αυτή σύγκρουση έμεινε γνωστή στην ιστορία ως Acta Alexandrinorum ή «Πρακτικά δίκης Ελλήνων μαρτύρων» (Βλέπε: https://de.wikipedia.org/wiki/Acta_Alexandrinorum. Πριν απ’ αυτό το γεγονός δεν υπήρξαν ποτέ θρησκευτικές διαμάχες στους μέχρι τότε πολυθεϊστικούς λαούς της Ελλάδας, της Περσίας, της Αιγύπτου, ακόμη και της Αραβικής Χερσονήσου. Μπορούσε να πιστεύει ο καθένας σε όποιο θεό ήθελε, όπως στο σημερινό χριστιανικό και έμμεσα πολυθεϊστικό τριαδικό κόσμο πιστεύει ο καθένας σε όποιον Αγιο θέλει, επειδή νομίζει πως θα του κάνει καλύτερα τα ρουσφέτια που επιθυμεί, δίχως αυτό να ενοχλεί οπαδούς άλλων αγίων.

Εάν ο Μωυσής και οι 72 «Σοφοί» γέροντες Εβραίοι, οι οποίοι με εντολή του Πτολεμαίου Β’ του Φιλάδελφου μετέφρασαν τον 3ο π.Χ. αιώνα την Παλαιά Διαθήκη στα ελληνικά, για τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, γνώριζαν, πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα έχαναν τη ζωή τους στο όνομα του ενός και μοναδικού Θεού (Γιαχβέ ή Αλλάχ) ή τι θα συνέβαινε με τα πογκρόμ και το ολοκαύτωμα του Περιούσιου λαού τους, αμφιβάλλω εάν θα έγραφαν την πρώτη εντολή «Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού».

Δεν υπάρχει πιο αιματοβαμμένο χώμα στον πλανήτη γη, από εκείνο των λεγόμενων «Ιερών» Τόπων. Όλοι οι πόλεμου και οι αιματοχυσίες στο όνομα των θεών, άρχισαν με τη διάδοση και κυριαρχία των αδερφών μονοθεϊστικών θρησκειών(Ιουδαϊσμό-Χριστιανισμό-Ισλαμισμό» και την κύρια αιτία τους θα πρέπει να την αναζητήσει κάποιος στο «ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού» και σε εδάφια της Καινής Διαθήκης και του Κορανίου που κάποιοι φανατικοί τα ερμήνευσαν με βάση την αρχή «όποιος δεν είναι πιστός ή δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας», ανοίγοντας έτσι τον «Ασκό του Θεού της Βίας», που οδήγησε την ανθρωπότητα στις παρακάτω τέσσερις πληγές, τις οποίες υιοθέτησε και το Ισλάμ με καθυστέρηση έξι αιώνων και σήμερα, βρίσκεται λογικά στο δικό του Μεσαίωνα.

Οι τέσσερις πληγές των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών: Μισαλλοδοξία, Πογκρόμ, Πολέμοι στο όνομα του Θεού και Γενοκτονίες

1. Η Μισαλλοδοξία

Αποτέλεσμα εικόνας για intolerance photos «Μισαλλόδοξος είναι αυτός που μισεί όσους πιστεύουν σε διαφορετική θρησκεία ή είναι διαφορετικοί από τον ίδιο». Η λέξη Μισαλλόδοξος ήταν άγνωστη στους Αρχαίους Ελληνες. Αφού συνυπήρχαν αρμονικά διαφορετικοί θεοί και θρησκείες που δεν πρέσβευαν τον ένα και μοναδικό Θεό ή τη μία και μοναδική αλήθεια. Τη λέξη μισαλλόδοξος την εισήγαγε στην Ελληνική γλώσσα ο Αδαμάντιος Κοραής το 1826 από μετάφραση της αντίστοιχης γαλλικής intolérance.

2. Τα Πογκρόμ

«Πογκρόμ» είναι ρωσική λέξη που σημαίνει «συντρίβω». Τον Ιούλιο του 1941 Ουκρανοί εθνικιστές οργάνωσαν δύο πογκρόμ, στα οποία σε λίγες ημέρες δολοφονήθηκαν περίπου 6.000 Εβραίοι Οι φωτογραφίες είναι από την ουκρανική πόλη Λβιβ


3. Θρησκευτικοί Πόλεμοι

Α. Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου Στις 24 Αυγούστου του1572, ανήμερα του Αγίου Βαρθολομαίου και για τουλάχιστον δυο ημέρες, στο Παρίσι και στη Γαλλική επαρχία, σφαγιάστηκαν, «χριστιανικά» κι «ανθρώπινα», τριάντα χιλιάδες Γάλλοι Προτεστάντες(Ουγενότοι). από καθολικούς πιστούς. Διακόσιες χιλιάδες από αυτούς ζήτησαν άσυλο σε γειτονικές χώρες.

Τι ήταν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου; Η σφαγή τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου από πίνακα του Φρανσουά Ντυμπουά


Β. Τριακονταετής Πόλεμος ή μάθημα Διδασκαλίας της «Χριστιανικής Αγάπης»

Μεταξύ του 1618 και του 1648 είχαμε στην Κεντρική Ευρώπη το μεγαλύτερο και πιο αιματηρό θρησκευτικό πόλεμο μετά τη Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, γνωστό στην ιστορία ως τον «Τριακονταετή Πόλεμο». Ο πόλεμος άρχισε όταν ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας(Γερμανίας), ο Φερδινάνδος Β, ένθερμος καθολικός, προσπάθησε να επιβάλει θρησκευτική ομοιομορφία στην αυτοκρατορία κηρύσσοντας τον πόλεμο ενάντια στους προτεστάντες. Κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς πόσοι σκοτώθηκαν και από τις δύο πλευρές, αλλά υπολογίζεται ότι σκοτώθηκε ή πέθανε από την πείνα και τις κακουχίες, ίσως και το 45% του γερμανικού λαού.

Jacques Callot, Der Galgenbaum Το Μάρτιο του 1631, μετά από πολυήμερη πολιορκία, καταλαμβάνουν οι καθολικοί την πόλη του Μαγδεμβούργου, καταστρέφουν από τα θεμέλια την πόλη, κέντρο των προτεσταντών, και με εντολή του αρχηγού τους, στρατηγού Johann von Tilly, επιδίδονται σε ένα τριήμερο φόνων, πλιάτσικου και βιασμών πάνω στις 20.000 των γυναικόπαιδων που επέζησαν. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή που απεικονίζει τον καθολικό ιερέα να ευλογεί ένα στρατιώτη καθολικό κάτω από τους κρεμασμένους προτεστάντες.


4. Γενοκτονίες με την ευλογία της Εκκλησίας

Ο επίσκοπος Ludwig Müller, χαιρετάει ναζιστικά μαζί με στελέχη των SS πριν την έναρξη τηςΕθνικής Συνόδου της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Γερμανίας το 1933. Ο αρχηγός της Ευαγγελικής(Προτεστάντικής) Εκκλησίας, ο οποίος ήδη από το 1931 ήταν μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και γνώριζε επακριβώς τι συνέβαινε στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, αυτοκτόνησε το 1945, μετά το τέλος του πολέμου.

Με βάση τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων των αθώων θυμάτων στο όνομα του Θεού και τα φρικτά βασανιστήρια στους λεγόμενους άπιστους ή αιρετικούς (σε Ευρώπη, Αφρική και Λ. Αμερική), θα μπορούσε το «ουκ έσονταί σοι θεοί έτεροι πλην εμού», να γίνει:«ουκ έσονταί σοι τέρατα έτερα πλην εμού». Τι πιο χειρότερο δηλαδή θα προκαλούσαν στην ανθρωπότητα φανατικοί οπαδοί του Διαβόλου.

Εάν ο Μωυσής και οι 72 Σοφοί Εβραίοι που έγραψαν τη Βίβλο, γνώριζαν σε ποια ατελή ανθρώπινα όντα θα παρέδιδαν τη Διαθήκη του ενός και μοναδικού ζηλόφθονα Θεού, που όχι μόνο δεν ανεχόταν άλλο θεό, αλλά καταδίκαζε σε θάνατο και στην αιώνια κόλαση όσους δεν τον προσκυνήσουν ως τον ένα και μοναδικό, αμφιβάλλω αν θα έγραφαν, τουλάχιστον την πρώτη Εντολή.