salonikara.blogspot.gr

email:salonikarablogspot@gmail.com
facebook (σελίδα):www.facebook.com/page.salonikara.blogspot.gr
facebook (προφίλ):www.facebook.com/user.salonikara.blogspot.gr

twitter:@salonikarablogs
Linkedin:Salonikara Blogspot

Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Δευτέρα, 9 Οκτωβρίου 2017

Ισπανός ή καταλανός καπιταλιστής; Η εργατική τάξη κάτω από ξένες σημαίες

Catalonia vs SpainΓράφει ο Νίκος Μόττας


Η σκληρή ενδοαστική διαμάχη που λαμβάνει χώρα το τελευταίο διάστημα στην Ισπανία, με το λεγόμενο δημοψήφισμα για...
την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αποτελεί απότοκο αντιθέσεων και συγκρούσεων ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου. Πρόκειται για ένα αστικό «μπραντεφέρ» μεταξύ μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, κάποια εκ των οποίων θεωρούν πως τα σχέδια τους ικανοποιούνται περισσότερο μέσω της ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας και άλλων που θεωρούν βλαπτική την απόσχιση της περιοχής από την Ισπανία και τις επακόλουθες επιπτώσεις που αυτή θα επέφερε (π.χ. αυτόματη έξοδος απ΄ την ΕΕ).
Η ωμή βία και καταστολή στην οποία κατέφυγαν οι ισπανικές αρχές τη μέρα του δημοψηφίσματος είναι ενδεικτική του μεγέθους, αλλά και της σκληρότητας, της αντιπαράθεσης που ξεδιπλώνεται στις πλάτες του λαού της Ισπανίας. Ενός λαού που τα αντιτιθέμενα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου επιχειρούν να τον εγκλωβίσουν στη δίνη τοπικιστικών-εθνικιστικών διαχωρισμών. Χρησιμοποιώντας υπαρκτές εθνοτικές ιδιαιτερότητες, η αστική τάξη αποπροσανατολίζει και χειραγωγεί την ισπανική εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα (καστιγιάνους, καταλανούς, βάσκους εργαζόμενους κλπ.) κάτω από τις δικές της ξένες σημαίες. Έτσι, η λαϊκή πάλη μεταφέρεται από το ταξικό πεδίο στο- βολικό για τα αστικά συμφέροντα- πεδίο των εθνοτικών συγκρούσεων.
Όσοι επιχειρούν- από υποτιθέμενα μαρξιστική μάλιστα οπτική- να παρουσιάσουν το ζήτημα της Καταλονίας ως ζήτημα «εθνικής ανεξαρτησίας», διολισθαίνουν σε αντι-ιστορικές και κατά συνέπεια αντι-μαρξιστικές θέσεις, όσες γονυκλισίες κι’ αν κάνουν στο μαρξισμό-λενινισμό. Τα ζητήματα που άπτονται αιτημάτων περί «εθνικής ανεξαρτησίας» δε μπορούν να αντιμετωπίζονται από τους κομμουνιστές με αταξικά κριτήρια. Αντιθέτως, πρέπει αφενός μεν να εξετάζονται στο πλαίσιο των δεδομένων κάθε φορά ιστορικών συνθηκών και, αφετέρου, να αντιμετωπίζονται υπό το πρίσμα της προώθησης της υπόθεσης της εργατικής τάξης. Αξίζει να θυμίσουμε ότι κατά το παρελθόν, η αστική προπαγάνδα δε δίστασε να παρουσιάσει αντιδραστικές δυνάμεις (π.χ. UCK στην περιοχή του Κοσόβου) ως «εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα» προκειμένου να δικαιολογήσει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (π.χ. Αμερικανονατοϊκή επέμβαση στα Βαλκάνια).
«Ο αστός δημοκράτης (καθώς και ο σημερινός σοσιαλιστής οπορτουνιστής, που βαδίζει τα ίχνη του)», έγραφε ο Λένιν, «φαντάζεται πως η δημοκρατία εξαλείφει την ταξική πάλη και γι’ αυτό βάζει όλες τις πολιτικές διεκδικήσεις αφηρημένα, γενικά, «απόλυτα», από την άποψη των συμφερόντων «όλου του λαού» ή ακόμη από την άποψη της αιώνιας και απόλυτης ηθικής αρχής. Ο σοσιαλδημοκράτης ξεσκεπάζει αμείλιχτα αυτή την αστική αυταπάτη παντού και πάντα είτε αυτή εκδηλώνεται στην αφηρημένη ιδεαλιστική φιλοσοφία είτε στη διατύπωση της ανεπιφύλαχτης διεκδίκησης της εθνικής ανεξαρτησίας» (Β. Ι. Λένιν: «Το εθνικό ζήτημα στο Πρόγραμμά μας». Απαντα, τ. 7, σελ. 233).
Αυτό δεν αναιρούσε καθόλου την αναγκαιότητα υποστήριξης του αιτήματος της αυτοδιάθεσης των εθνών την εποχή του Λένιν (εποχή ανάπτυξης αντι-αποικιακών κινημάτων), αλλά υπό την προϋπόθεση ότι το αίτημα αυτό συνδέονταν με το συνολικότερο αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού και της αστικής εξουσίας.
Η μαρξιστική-λενινιστική θέση λοιπόν ερμηνεύει και αντιμετωπίζει το αίτημα της αυτοδιάθεσης στο πλαίσιο μιας διαλεκτικής πορείας με στόχο την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Η αναγκαιότητα υποστήριξης τέτοιων αιτημάτων, σημείωνε ο Λένιν, ήταν η ανάγκη για συνένωση των «εθνικών εξεγέρσεων και πολέμων» με τους πολέμους και τις εξεγέρσεις του προλεταριάτου ενάντια στην αστική τάξη (Β. Ι. Λένιν: «Το στρατιωτικό πρόγραμμα της Προλεταριακής Επανάστασης». Απαντα, τ. 30,σελ. 134).
Με ζήτημα της αυτοδιάθεσης των εθνών καταπιάνεται στο έργο του «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα» και ο Ι.Β.Στάλιν. Αναφερόμενος στις συνθήκες μετά την αποτυχία της επανάστασης του 1905 στην τσαρική Ρωσία, ο Στάλιν σημείωνε σε ένα χαρακτηριστικό κομμάτι του έργου του: «Το έθνος έχει το δικαίωμα να οργανωθεί αυτόνομα. Έχει το δικαίωμα και να αποχωριστεί ακόμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει επίσης ότι πρέπει να το κάνει αυτό κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ότι η αυτονομία είτε ο αποχωρισμός συμφέρουν παντού και πάντα στο έθνος, δηλαδή στην πλειοψηφία του, δηλαδή στα εργαζόμενα στρώματα». Παρά το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο εδάφιο ο Στάλιν χρησιμοποιεί το παράδειγμα των Τατάρων της Υπερκαυκασίας της δεκαετίας του 1910, εντούτοις οι προβληματισμοί του διατηρούν στο ακέραιο την επικαιρότητα τους σήμερα: «Ποια λύση συμβιβάζεται με τα συμφέροντα των εργαζόμενων μαζών: η αυτονομία, η ομοσπονδία ή ο αποχωρισμός; Όλα αυτά είναι ζητήματα που η λύση τους εξαρτιέται από τις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες που περιβάλλουν το δοσμένο έθνος. Πολύ περισσότερο που οι συνθήκες, όπως και το καθετί, αλλάζουν, και μια λύση που είναι σωστή για τη δοσμένη στιγμή μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι ολότελα απαράδεκτη για μια άλλη στιγμή» (Ι.Β.Στάλιν, «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», Απαντα, τ. 2, σελ. 351-352.)
demonstrator catalonia eu

Υπάρχουν σήμερα οι απαιτούμενες αντικειμενικές εκείνες συνθήκες ώστε η ενδεχόμενη ανεξαρτησία της Καταλονίας να συνδεθεί με την επαναστατική, οργανωμένη πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας; Ποιές δυνάμεις είναι αυτές που θα πρωτοστατήσουν στην υποτιθέμενη αλλαγή των ταξικών συσχετισμών έπειτα από μια πιθανή απόσχιση της Καταλονίας; Πρόκειται για ερωτήματα που μια σειρά οπορτουνιστές και σοσιαλδημοκράτες, που στο καταλανικό δημοψήφισμα είδαν… σημάδια «επαναστατικών ανατροπών», καλούνται να απαντήσουν. Βέβαια, ακόμη να απαντήσουν για το «μεγάλο χτύπημα» που τάχα θα δέχονταν το ιμπεριαλιστικό εποικοδόμημα της Ε.Ε από τις συνέπειες του Brexit, την υποτιθέμενη «επαναστατική προοπτική» που θα ανοίγονταν για τους βρετανούς εργαζόμενους από την έξοδο της χώρας απ’ την ΕΕ (με άθικτο, ασφαλώς, το καπιταλιστικό σύστημα) κλπ…
Θετικό στοιχείο στην περίπτωση των γεγονότων στην Καταλονία αποτελεί αναμφίβολα η στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας (PCPE), υπό την ηγεσία του Γεν. Γραμματέα του κόμματος Αστορ Γκαρσία. Μια στάση συνεπής, στη βάση των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού, που καλεί την εργατική τάξη να χαράξει τον δικό της αυτοτελή δρόμο. «Μόνο με την ήττα του καπιταλιστικού κράτους οι λαοί της Ισπανίας θα ανοίξουν δρόμο που θα επιτρέπει ελεύθερη δημοκρατική απόφαση του μέλλοντός τους. Μονομερής απόφαση ανεξαρτησίας δεν έχει κανένα πραγματικό αποτέλεσμα σε ένα κράτος όπου η εξουσία των μονοπωλίων παραμένει άθικτη, κατά συνέπεια και η ικανότητά του να ασκεί βία», σημειώνεται μεταξύ άλλων σε πρόσφατη ανακοίνωση του Κόμματος («Ριζοσπάστης», 5 Οκτώβρη 2017).
Να λοιπόν ποιό είναι το χρέος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, στην Ισπανία και αλλού – να οργανώσουν την πάλη τους στοχεύοντας τον πραγματικό εχθρό, το καπιταλιστικό σύστημα και την εξουσία των μονοπωλίων. Μόνο αυτή η προοπτική – μιας σοσιαλιστικής Ισπανίας με το λαό αφεντικό στον τόπο του- θα μπορούσε να οδηγήσει σε λύση των όποιων εθνοτικών ζητημάτων και να ικανοποιήσει, στη βάση των λαϊκών αναγκών, το δίκαιο αίτημα της αυτοδιάθεσης.

atexnos
Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

1055 ROCK
LIVE

ROCK VELVET THE ULTIMATE
ROCK RADIO








"Αυτή και μόνο είναι η ρίζα από όπου ξεπετιέται ένας τύραννος: όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι ο προστάτης."

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος





Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • Άκου, Τζήμερε…
    Νίκος Μπογιόπουλος     Όπως έχουμε επαναλάβει πρόκειται    περί ευγενικότατου κυρίου. Το όνομά του « Τζήμερος» .  Αν δεν σας θυμίζει τί...
  • Ένας τίμιος άνθρωπος…
    Nίκος Μπογιόπουλος «Το μαύρο πρόβατο» (La pecora nera), αυτό το μικρό διήγημα-αλληγορία του Ιταλού πεζογράφου και δημοσιογράφου Ίταλο Κ...
  • O Στρατιώτης-οδηγός του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του
    «ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ'' AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ'' AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους... ...
  • ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΚΑ ΜΑΝΤΑΤΑ
    Και ενώ ο λαός «απολαμβάνει» τα καλοκαιρινά του μπάνια, η κυβέρνηση, λόγο των υψηλών θερμοκρασιών, μας ετοιμάζει μια ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ, έτσι, γι...
  • Η Κόλαση της Λιβύης: Ένα απέραντο σκλαβοπάζαρο ντροπής για τον «πολιτισμό» του 21ου αιώνα.
    Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης Εχουν περάσει ήδη έξι χρόνια από τη στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, η οποία βαπτίστηκε «Αραβική Ανοιξη» κα...
  • Λέσχη Μπίλντερμπεργκ...
    Νίκος Μπογιόπουλος         Ξέρετε πώς εξηγείται η συμμετοχή του κ. Μητσοτάκη στην περιβόητη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ που συνεδριάζει από πρ...
  • Ο κ.Πολάκης
    Νίκος Μπογιόπουλος     Ο υπουργός Πολάκης είχε προχτές γενέθλια. Να τα εκατοστίσει. Επί τη επετείω των γενεθλίων του είχε την ιδ...
  • Αλεξάντρ Σολζενίτσιν: Η ιστορία ενός φασίστα που βραβεύτηκε με Νόμπελ
    Γράφει ο   Νίκος Μόττας Στις 3 Αυγούστου συμπληρώνονται 9 χρόνια από το θάνατο του « πατριάρχη » του αντικομμουνισμού- του διαβόητου...
  • Το φασιστο-πλυντήριο της ΕΕ και της Eurovision το κάγκελο!
    Νίκος Μπογιόπουλος Πρώτο: Η EBU  είναι η «Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση». Είναι η  παραγωγός αυτού του σκουπιδαριού που αποκαλείτα...
  • «Δικοί σας είμαστε ρε παιδιά…!»
    ΜΑΤ- «κουκουλοφόροι», συνάδελφοι... εν όπλοις Για όποιον πήρε μέρος σε συλλαλητήριο, έστω και μια φορά, η σχέση της αστυνομίας με τους...

ποιητική συλλογή

  • Φοβάσαι; Ή...δε βαριέσαι;
  • Ήταν κάποτε που ήμουν μικρός...
  • Λειψό είναι το θάρρος
  • Αιχμάλωτος της Αδράνειας
  • Κραδαίνοντας οργή
  • Τα χαμένα δεν χάνονται
  • Έκλεισες τα μάτια
  • Θα σπάσω τα δεσμά μου
  • Εσύ τι έκανες;
  • Kόκκινο σαν το αίμα
  • Δε θα δεχτώ
  • Aυτό το φως δε σβήνει
  • Tο απόσταγμα της ίδιας της ζωής
  • Αυτοί με μίσος που μιλούν...
  • Μέρες χαλεπές
  • Σε γέλασε
  • Έκπτωτοι
  • Να προσπαθώ...αξίζει?
  • Όλα μπορείς να τ'αλλάξεις
  • Μια συγνώμη
  • Πλούσια καρδιά
  • Πάψε να τρέχεις
  • Η φυλακή του μυαλού
  • Γονιών τα λάθη...
  • Ακόμη κι αν στο τέλος μείνω μόνο εγώ
  • Φωνάζω το όνομα της
  • Αμφισβήτησε και Αναζήτησε
  • Λιγοστές οι λέξεις
  • Ψεύτρα ιστορία
  • Απατηλή λάμψη
  • Εικόνες...
  • Μη μου σιωπάς
  • Για την γυναίκα
  • Σκλαβωμένα όνειρα
  • Nιώσε τη δύναμη μου
  • Μια σκέψη αμαρτωλή...
  • Μανούλα
  • Αντάρτισσα ψυχή μου
  • Απρόσμενα σε ερωτεύτηκα
  • Τα ιδανικά σου να θυμάσαι
  • Η κάλπικη δικαιοσύνη τους
  • Χαραγμένο στην ψυχή μου
  • Λίγο πριν ο ήλιος βασιλέψει
  • Μόνο τον Άνθρωπο
  • Το χυμώδες κορμί της
  • Επέλεξα
  • Σπονδή στον Κωνσταντίνο Μπογδάνο
  • Σπονδή στον Κυριάκο Μητσοτάκη
  • Σπονδή στον Θάνο Τζήμερο
  • Σπονδή στον Άδωνι Γεωργιάδη
  • Χωρίς εσένα ένας εφιάλτης
  • Aν η αγαπη σκοτωνει;
  • Της αγάπης παραγάδι
  • Και οι Θνητοί από ντροπή κρυφτήκαν...
  • Λοιπόν;
  • Η ώρα πλησιάζει
  • Όπως κανείς άλλος
  • Εκπληκτικό
  • Γηρασμένη νιότη...

☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭

☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭ ☭
salonikara.blogspot.gr. Θέμα Παράθυρο εικόνας. Από το Blogger.