Η Εξομοίωση Ναζισμού-Κομμουνισμού-Αγνοια ή Θράσος;

Αλέξανδρος Πιστοφίδης

(Ζηταμε συγνωμη απο τον κυριο Αλεξανδρο Πιστοφιδη που γραψαμε καταλαθος αλλο ονομα στο αρθρο του, salonikara blospot Μ.Σ.) Μ’ αφορμή την Ευρωπαϊκή Διυπουργική Σύνοδο στο Ταλίν της Εσθονίας με θέμα «τα θύματα του Κομμουνισμού και του Ναζισμού», γράφτηκαν και ειπώθηκαν οι γνωστές ανοησίες εξομοίωσης του Κομμουνισμού με το Ναζισμό,...

από εκείνους μάλιστα τους λαθρο-φασίστες, που γνωρίζουν άριστα, ότι ο Ναζισμός και ο αδερφός του ο Φασισμός, δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από το τελευταίο καταφύγιο του ίδιου του στραπατσαρισμένου αγοραίου καπιταλιστικού συστήματος.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού έγιναν λάθη και μάλιστα εγκληματικά λάθη, αλλά οι τελευταίοι που πόνεσαν και λυπήθηκαν γι αυτά και οι τελευταίοι που έχουν το δικαίωμα να αναφέρονται σ’ αυτά είναι εκείνοι που πολέμησαν τον κομμουνισμό και τους κομμουνιστές δίχως να έχουν κάποιο λόγο, πέρα απ’ το μίσος σε ότι αμφισβητούσε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Πολλά θύματα κι αυτοί που τολμούσαν να καταδικάσουν τα κακώς κείμενα του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν κομμουνιστές. Οι αντικομμουνιστές και οι φασίστες είχαν χωθεί στις τρύπες τους.

Καμιά κοινωνία στην ιστορία δεν άλλαξε ριζικά δίχως τη βία. Ακόμη και το σημερινό αγοραίο καπιταλιστικό σύστημα επικράτησε μετά από βίαιες επαναστάσεις κόντρα στη Φεουδαρχία και όπως θα ήταν προκλητικό φεουδάρχες να κατηγορήσουν τους αστούς επαναστάτες για άσκηση βίας, ακόμη πιο προκλητικό θα ήταν να κατηγορήσουν τους μπολσεβίκους για άσκηση βίας εκείνες οι χώρες και οι λαοί, που δίχως κάποιο λόγο και κάποια αφορμή, έστειλαν στρατό για να καταστείλουν την επανάσταση. Είναι σκανδαλωδώς προκλητικό να στέλνεις στρατό για να καταστείλει μια επανάσταση ενάντια σε ένα αυταρχικό καθεστώς όπως ήταν το τσαρικό και μετά να κατηγορείς κι από πάνω τους επαναστάτες γιατί αρνούνται να παραδώσουν την εξουσία στους δυνάστες τους.

Αυτό που για κάποιους αποτελεί ίσως άγνοια , για τους Εσθονούς και συγκεκριμένα για τη σημερινή κυβέρνηση αποτελεί θράσος για δύο λόγους:Πρώτον, γιατί αν υπάρχει μια χώρα που ο λαός της κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε ενεργά και στη συντριπτική του πλειονότητα στην εξόντωση των Εβραίων και πολέμησε στο πλευρό των Ναζί ενάντια στους Ρώσους, αυτή ήταν η Εσθονία και Δεύτερον, μια χώρα που έχει καταδικαστεί ακόμη και από την ΕΕ γιατί αποκλείει το 30-40% του πληθυσμού της από τις εκλογές γιατί έχουν ρωσική ιθαγένεια και τους θεωρεί πολίτες Β’ Κατηγορίας, είναι πολύ κοντά σε μια από τις σημαντικότερες εκφάνσεις του ναζισμού και είναι απαράδεκτο να της επιτρέπει η ΕΕ να χρησιμοποιεί την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ για καθαρά προπαγανδιστικούς σκοπούς.

Φωτό: Η υπό τον λοχαγό Χριστόπουλο διλοχία του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στους αυτοκρατορικούς στρατώνες Οδησσού το 1919

Όταν το 1919 οι Τσέτες του Τοπάλ Οσμάν εξόντωναν συστηματικά τους Ελληνες του Πόντου, ο Βενιζέλος, μαζί με άλλες 16 χώρες, έστελνε τέσσερα πολεμικά πλοία και τρεις μεραρχίες (συνολικά 23.000 στρατιώτες) για να πολεμήσουν τους Μπολσεβίκους, που δεν μας είχαν κάνει τίποτα. Η μοναδική χώρα που στάθηκε στο πλευρό των Μπολσεβίκων ήταν η Τουρκία του Κεμάλ και μετά κατηγορούμε τους μπολσεβίκους (ευτυχώς κάποιοι πόντιοι, όχι όλοι) γιατί δεν φέρθηκαν ευγενικά στους Ελληνες της Κριμαίας