Καλοκαίρι, και μέσα σε όλα τα άλλα καλό θα είναι ναασχοληθούμε λίγο με τα παιδιά μας, και τη συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα, μήπως και δούμε τι κάνουμε ΕΜΕΙΣ σαν γονείς στραβά...Βλέπουμε όλοι πως η πόλη μας (και όχι μόνον αυτή) έχει γεμίσει με κοπάδια από «αδέσποτα» σκυλιά και γατιά, και εκτός του ότι ο Δήμος στην περίπτωση των ζώων αυτών λάμπει δια της απουσίας του όπως ΟΛΟΙ οι δήμοι της χώρας, με εξαίρεση κάποιες στειρώσεις που κάνει στα αδέσποτα και μετά τα ξανααμολάει στους δρόμους, ΕΜΕΙΣ σαν πολίτες που για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους φέρουμε μεγάλο μέρος της ευθύνης της Αύξησης των αδέσποτων, τόσο με την αδιαφορία μας όσο και με τις πράξεις μας.
Παρατήρησα σε ένα από τα κοπάδια σκυλιών που κυκλοφορούν στην περιοχή, σκυλιά ΡΑΤΣΑΣ, που σίγουρα ΕΙΧΑΝ κάποιο σπίτι, αλλά βρεθήκαν στο δρόμο και δεν τα αναζητά κανείς.
Μου θύμισε αυτό το γεγονός φίλοι μου, τα λόγια κάποιου γνωστού μου, πως «ΤΑ ΖΩΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΕΣΟΥΑΡ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΑΡΙΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΑΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ».
Όταν έχεις κάποιο κατοικίδιο, είναι ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΘΥΝΗ γιατί έχεις να κάνεις με ΖΩΝΤΑΝΗ ΨΥΧΗ……
Δεν είναι το παιχνίδι που θα το βαρεθείς και θα το πετάξεις, δεν είναι ο σάκος του «μποξ» για να εξασκείσαι πάνω του, δεν είναι πολλά…..
Και βλέπω ΠΑΙΔΙΑ, του δημοτικού, να ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ Ζώα με μια ευκολία, αλλά και ευχαρίστηση που είναι να σε τρομάζει.
Προχθές, επί της Λεωφόρου Ελευθερίας που είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της πόλης γιατί τα αυτοκίνητα αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες για κατοικημένη περιοχή, χώρια που δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΤΡΟΧΑΙΑΣ, ένα διερχόμενο αυτοκίνητο σκότωσε ένα γατάκι, το οποίο θα μπορούσε να το αποφύγει (είναι τυχερός ο οδηγός που δεν πρόλαβα να του πάρω τον αριθμό), και ξέρετε κάτι;
Το σκοτωμένο γατί μέχρι να το μαζέψουμε, είχε γίνει για μια παρέα παιδιών που μαζεύτηκαν στο πεζοδρόμιο, το αντικείμενο ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΟΣ για το ποιο αμάξι από αυτά που περνούσαν θα πατήσει το πτώμα του γατιού και ποιο όχι.
Όσο απίστευτο και αν φαίνεται, ΔΥΣΤΥΧΩΣ είναι αληθινό.
Κάποια παιδιά μάλιστα από την παρέα, είναι τα ίδια που σε πιο μικρή ηλικία, έπιαναν και σκότωναν γάτες (υπάρχουν μαρτυρίες πολλές).
Κάποια άλλα, φερόταν βάναυσα σε αδέσποτα κουτάβια.
Αλήθεια, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ;
Και όχι μόνο εμείς οι γονείς, άλλα και οι δάσκαλοι στα σχολεία….
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΑΙΡΟΥΝ ΖΩΕΣ ΖΩΩΝ, ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ;
Θυμηθείτε φίλοι μου, τα ζώα ΔΕΝ είναι παιχνίδια, δεν είναι αξεσουάρ.
Επίσης, μια υπενθύμιση στους φιλόζωους, και στους ιδιοκτήτες ζώων, όταν βγάζουμε το σκύλο μας βόλτα, μαζεύουμε τις ακαθαρσίες του, όπως είδα να κάνει ένας πιτσιρικάς, και ΜΠΡΑΒΟ του παιδιού.
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου