Περνάμε για ακόμα μία φορά τις «Πύλες»
του Γράμμου εκεί όπου το τοπίο γίνεται άγριο, γίνεται αλπικό, εκεί όπου
νομίζεις ότι αν σηκώσεις το χέρι σου θα πιάσεις τον Ουρανό! Βρισκόμαστε
και πάλι στα βουνά μας! Στα βουνά που μπαίνεις πάντα...
συγκινημένος, γιατί
όπου και να γυρίσεις, στα δέντρα, στις πέτρες, στα ρυάκια ακούς φωνές,
φωνές από το αίμα των σκοτωμένων μας, οι οποίοι έγραψαν απάνω στη φύση
με ανεξίτηλα γράμματα για το δίκιο και την αξία τη θυσίας τους...Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου