Βομβαρδισμένα ερείπια

προς τα που να φύγω;

εκεί που δεν έχει πια πόλεμο

εκεί που  ο ήλιος λάμπει ακόμη  και δεν είναι κρυμμένος από σκόνη                  ...

εκεί που  έχει χορτάρι καταγής

προς τα που να φύγω;

από φωτιές και σφαίρες να ξεφύγω

θεού και ανθρώπου πραγματικού

την αγάπη να γνωρίσω

προς τα που να φύγω;

βομβαρδισμένα ερείπια  να μην ξαναντικρύσω

σε υγρά  κρύα αντίσκηνα  να μην μένω

με δάκρυα τα ρούχα να μην τα  ξαναπλένω

προς τα που να φύγω;

στης ανθρωπιάς  την καλοσύνη να προσφύγω

καλοδεχούμενος μονάχα από συνανθρώπους

και οι γρατσουνιές

από τα συρματοπλέγματα να σβήσουν

τότε ας με λένε άστεγο

ας με λένε αδέσποτο

ας με λένε δειλό

ας με λένε βρώμικο

ας με λένε πρόσφυγα

                                        M.Σ.   (16/3/16)