ΜΜΕ: Η αλήθεια δε βρίσκεται πάντα στη μέση.

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Ελευθερία του τύπου σημαίνει ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να διαβάζουν αυτά που γράφουμε ή μεταδίδουμε»
( ΜΜΕ) :

Με εξαίρεση ίσως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που δηλώνουν ανοιχτά ότι είναι επίσημα όργανα κομμάτων, όργανα θρησκευτικών ή άλλου είδους οργανώσεων ή οικονομικών συμφερόντων, όλα σχεδόν τα υπόλοιπα, ισχυρίζονται ότι είναι ανεξάρτητα και πως τάχα, υπηρετούν την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, όπως οι μάρτυρες στα δικαστήρια.
Με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη μονομερή τοποθέτηση του συνόλου σχεδόν των γερμανικών ΜΜΕ υπέρ των θέσεων της ουκρανικής κυβέρνησης, έχει αρχίσει εδώ και μερικούς μήνες δημόσια συζήτηση για την αξιοπιστία των γερμανικών ΜΜΕ. Η συζήτηση ξεκίνησε, όταν το «έγκριτο» και «έγκυρο» γερμανικό περιοδικό “Spiegel”, σε κύριο σχόλιό του το περασμένο καλοκαίρι, κατηγορούσε (πρωτοφανές) ακόμη και τους δικούς του αναγνώστες ως ρωσόφιλους, αφού στα φόρα που ακολουθούσαν στα ρεπορτάζ για την Ουκρανία, οι περισσότεροι αναγνώστες έδιναν απόλυτο δίκαιο στις ενέργειες του Πούτιν, θεωρώντας ότι η Δύση το παράκανε με την ωμή επέμβασή της στην Αυλή της Ρωσίας, αμφισβητώντας άμεσα την αξιοπιστία των δημοσιογράφων του περιοδικού. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός, ότι όταν ένα μήνα πριν το σχόλιο, πάνω από 100 Ρωσόφωνοι διαδηλωτές στην Οδησσό, κυνηγημένοι από ακροδεξιούς Ουκρανούς μπήκαν στο κτίριο των συνδικάτων για να προστατευθούν και κάηκαν ζωντανοί από εμπρησμό, για αρκετές ημέρες έγραφε το περιοδικό για κάποιους που κάηκαν ζωντανοί, δίχως να προσδιορίζει ποιοι ήταν αυτοί και για ποιους λόγους κάηκαν, πιστό στον κανόνα που λέει «το να κρύβεις την αλήθεια δεν είναι ψέμα»!
Στο χθεσινό φύλλο της επίσης «έγκυρης», «έγκριτης» και «ανεξάρτητης» γερμανική εφημερίδα “Zeit”, η πολωνικής καταγωγής δημοσιογράφος Alice Bota, απολογείται προς τους αναγνώστες της για την «επίθεση» που δέχεται ως προς την αξιοπιστία των ρεπορτάζ της από την Ουκρανία. Με τίτλο του άρθρου της «η αλήθεια δε βρίσκεται στη μέση», προσπαθεί να δικαιολογήσει τη μονομέρεια των ρεπορτάζ της από την Ουκρανία, που θυμίζουν πιο πολύ δελτία τύπου της πολωνικής και γερμανικής κυβέρνησης.
Η Eva Herman, η επί μια εικοσαετία υπεύθυνη ειδήσεων στο πρώτο γερμανικό κρατικό κανάλι, γράφει στο νέο βιβλίο της «Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας του τύπου» μεταξύ άλλων:«Η εικόνα στο σημερινό τοπίο των μέσων ενημέρωσης είναι θλιβερή. Οι ικανοί δημοσιογράφοι αρνούνται να παίξουν το ρόλο του απλού μεσολαβητή και εκείνοι που κάθονται στα γραφεία σύνταξης των μέσων είναι ως επί το πλείστον ανεπαρκείς και γι αυτό ανασφαλείς, επιβάλλοντας μόνοι τους φίλτρα προστασίας προς τους διευθυντές και ιδιοκτήτες. Με λίγα λόγια, η κυρία Eva Herman με το προσωνύμιο “H Κυρία Tagesschau- Ειδήσεις της ημέρας”, μας επιβεβαιώνει αυτό που έγραφε πριν δεκαπέντε χρόνια ο αμερικανός καθηγητής των Media, ο Henry Giroux :«Η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής, είναι η προσπάθεια από τα ΜΜΕ δημιουργίας συλλογικής συνείδησης πολιτών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν πώς να προσδιορίσουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους και το χειρότερο, δε γνωρίζουν επίσης κατά πόσον ταυτότητα, κουλτούρα και ικανότητα δράσης μπορούν να προσδιορισθούν και να επηρεασθούν απ έξω. Ετσι η αποπολιτικοποίηση της πολιτικής σημαίνει, καθιέρωση τέτοιων πρακτικών παρουσίασης, οι οποίες κάνουν αόρατη την επίδραση της ιδεολογίας τους. Κυρίαρχες ομάδες ιδιοποιούνται τη δυναμική της κουλτούρας για τα δικά τους συμφέροντα με τέτοιο τρόπο, ώστε παράλληλα να κρύβουν τις πολιτικές αλληλεξαρτήσεις, τα πραγματικά συμφέροντα και τις ιδεολογικές αφετηρίες αυτής της δύναμής τους».
Το πρόβλημα, δεν είναι βεβαίως γερμανικό αλλά παγκόσμιο, που με τις ολοένα και περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις των ΜΜΕ και τις εξαρτήσεις τους από συμφέροντα επιδεινώθηκε.
Εδώ και δυο μήνες παίζεται και στην Ελλάδα το φιλμ «Ο αγγελιοφόρος πρέπει να πεθάνει - "Kill the Messenger"». Είναι η αληθινή ιστορία του αμερικανού δημοσιογράφου Gary Webb, που εργαζόταν στην εφημερίδα «San Jose Mercury News». Όταν ο δημοσιογράφος ανακάλυψε το 1996 ότι οι «Κόντρας» της Νικαράγουας διοχέτευαν σκληρά ναρκωτικά στις ΗΠΑ εν γνώσει της CIA για να χρηματοδοτήσουν τον αγώνα τους κατά της επίσημης κυβέρνησης, απολύθηκε από την εφημερίδα του. Για οκτώ ολόκληρα χρόνια δεν έβρισκε δουλειά και το 2004 αυτοκτόνησε ή ωθήθηκε στην αυτοκτονία.
Στην ετήσια λίστα ελευθερίας του τύπου - Press Freedom Index- που δημοσιεύουν κάθε χρόνο οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, η Ελλάδα τοποθετείται στην 99η θέση, πίσω από πολλές αφρικανικές, ασιατικές και χώρες της Λατινικής Αμερικής, πίσω ακόμη και από την Αλβανία που είναι στην 85η θέση. Ολα τα ελληνικά ιδιωτικά ΜΜΕ είναι υπερχρεωμένα στις τράπεζες και γι αυτόν το λόγο πλήρως εξαρτημένα απ’ αυτές. Οι τράπεζες με τη σειρά τους είναι εξαρτημένες από την Τρόικα. Πόσο ανεξάρτητα λοιπόν μπορούν να είναι τα ελληνικά ΜΜΕ στο θέμα του μνημονίου και δε μιλάμε πλέον για τους απλήρωτους δημοσιογράφους, που πρέπει να βρουν άλλους έμμεσους τρόπους τρίτου είδους, για τα προς το ζην.
Οι συνθήκες είναι ιδανικές για τα Μπλογκς, για εκείνα που πιστεύουν πως η αληθινή δύναμή τους είναι η αξιοπιστία και όχι το χρήμα.