Δυο χρόνια άνεργος. Ακριβώς στο όριο που είχα βάλει στον εαυτό μου για να βρω μια δουλειά,... αλλιώς θα έπρεπε να πάρω πιο δραστικές αποφάσεις.
Δυο χρόνια, όσα είχα υπολογίσει ότι θα μπορούσα ν' αντέξω με κάτι οικονομίες που είχα και να μείνει κάτι για να μπορώ να κάνω μια αρχή κάπου αλλού.
Τώρα λοιπόν που τελείωσε ο χρόνος, που έφτασα στο όριο χωρίς να βρω λύση, τώρα φεύγω.
Είμαι έτοιμος να εγκαταλείψω τη χώρα και να ψάξω την τύχη μου αλλού, τώρα ακριβώς που "τα μνημόνια τέλειωσαν".
Θ' αφήσω τους γονείς μου αβοήθητους, τώρα ακριβώς που "έρχονται καλύτερες μέρες".
Θα πάρω το δρόμο της μετανάστευσης, τώρα ακριβώς που "έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα".
Θα παρατήσω στη μέση ό,τι είχα αρχίσει εδώ και μια δεκαετία, τώρα ακριβώς που "η χώρα βαδίζει στο δρόμο της ανάπτυξης".
Πάντα άτυχος...
Αλλά να ξέρετε ότι έχω κανονίσει τα πράγματα όπως έπρεπε. Παρέτεινα την αναχώρησή μου ώστε να είμαι εδώ να ψηφίσω στις 25 του μηνός. Πρώτα θα τους μαυρίσω καταλλήλως και μετά θα φύγω.
Ελπίζω να κάνουν και όλοι οι άλλοι άνεργοι το χρέος τους.
Σταύρος, 30 χρ.
imerologioanergou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου