1896 Στην Καμάριζα του Λαυρίου
πραγματοποιείται γενικευμένη...
εξέγερση των εργατών στα ορυχεία. Θύματα
υπήρχαν τόσο απ' τους απεργούς εργάτες, όσο και απ' τους φύλακες της
Γαλλικής Εταιρείας του Λαυρίου. Οι φύλακες σκότωσαν τους εργάτες
Καραφλιά και Βασιλακόπουλο. Οι οργισμένοι εργάτες, μπρος στη θέα των
σκοτωμένων συναδέλφων τους, θα ορμήσουν στα γραφεία της Εταιρείας και θα
βάλουν φωτιά, με αποτέλεσμα να εξοντωθούν όλοι οι φύλακες, πλην ενός.
Συνολικά είχαν σκοτωθεί τέσσερις απεργοί. Ο δε εργοδότης (ο Σερπιέρι)
φυγαδεύτηκε και σώθηκε, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή,
μεταμφιεσμένος.
Σ' εκείνη την απεργία, περισσότεροι από 1.800
μεταλλεργάτες ανέβηκαν από το μεταλλευτικό φρέαρ - βάθους 182 μέτρων -
και, με μια οργάνωση που θα τη ζήλευαν πολλοί, κήρυξαν εκείνη την πρώτη
μεγάλη απεργία. Περιγράφει ο παλιός μεταλλεργάτης Γιώργος Βουγιούκας
(«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 23/1/1996): «Κανείς από τ' αφεντικά δεν τους πήρε
μυρωδιά. Η απεργία εκδηλώθηκε την Κυριακή το βράδυ - 7 Απριλίου 1896 -
στην αλλαγή της βραδινής βάρδιας των 10 και έγινε δημοσίως γνωστή τη
Δευτέρα το πρωί». Η μεγάλη αυτή απεργία διήρκεσε 18 μέρες. Κύρια
αιτήματα των εργατών ήταν η κατάργηση των εργολάβων ως ενδιάμεσων
μισθωτών, η πληρωμή των εργατών κατ' ευθείαν απ' την εταιρεία, η αύξηση
του μεροκάματου σε 3,5 δραχμές (ήταν 2,5), η δημιουργία νοσοκομείου ή
φαρμακείου στην Καμάριζα και η διάθεση σούστας στους εργάτες για τη
μεταφορά των τραυματιών στο νοσοκομείο του Θορικού, καθώς μεταφερόμενοι
με το κάρο πέθαιναν στη διαδρομή. Εκτός απ' τα παραπάνω, οι εργάτες
ζητούσαν απ' την εταιρεία να μένουν σε σπίτια, διότι μέχρι τότε
κατοικούσαν σε σπήλαια (!) ή σε αυτοσχέδιες καλύβες.
Το Δεκέμβρη του 1896 πραγματοποιήθηκε η δίκη 15
απεργών, οι οποίοι αθωώθηκαν και επανήλθαν στη δουλειά τους χωρίς όρους.
Ωστόσο, μετά την απεργία, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Καμάριζα
στρατιωτικό σώμα, όχι μακριά από τους χώρους δουλειάς, προκειμένου να
αποτρέψει νέες εργατικές εξεγέρσεις.
1941 Από το σανατόριο Ασβεστοχωρίου δραπετεύουν 12 μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Ανάμεσά τους οι Σπ. Κωτσάκης, Βαγγ. Βασβανάς κ.ά.
1945 Παραιτείται η κυβέρνηση Πλαστήρα και διορίζεται
από τον αντιβασιλέα Δαμασκηνό (τον Αρχιεπίσκοπο) η κυβέρνηση του
ναυάρχου Βούλγαρη. Η παραίτηση του Πλαστήρα ήλθε έπειτα από δημοσίευση
της επιστολής που είχε συντάξει κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού
πολέμου και με την οποία ζητούσε τη συνθηκολόγηση με τη φασιστική
Ιταλία.
1946 Η Κοινωνία των Εθνών ξεκινά την τελευταία της
συνεδρίαση στη Γενεύη. Λίγο πριν, είχε αποφασιστεί η συγκρότηση του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
1954 Κυρώνεται το Ν.Δ. 2799/1954 με το οποίο ρυθμιζόταν το νομικό καθεστώς των ΝΑΤΟικών δυνάμεων που έδρευαν στην Ελλάδα.
1962 Διεξάγονται επαναληπτικές εκλογές σε 4 εκλογικά
τμήματα της Β’ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, στα οποία οι εκλογές του 1961
είχαν ακυρωθεί επειδή επιβεβαιώθηκε η άσκηση βίας.
1963 Διαψεύδεται ταυτοχρόνως από την Αθήνα και την
Ουάσιγκτον η ύπαρξη πυραυλικών βάσεων στην Ελλάδα, η οποία είχε
αναφερθεί σε δημοσίευμα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης», προκαλώντας,
φυσικά, σάλο.
1963 Αρχίζουν οι επίσημες συνομιλίες
για την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα,
πρόδρομο της ΕΟΚ και της ΕΕ.
1972 Ο Πολ Μακάρτνεϊ, μετά τη
Ματωμένη Κυριακή στη Βόρεια Ιρλανδία (κατά την οποία ο βρετανικός
στρατός άνοιξε πυρ κατά διαδηλωτών σκοτώνοντας 14 εξ αυτών), κυκλοφορεί
το τραγούδι «Give Ireland Back To The Irish» (Δώστε την Ιρλανδία πίσω στους Ιρλανδούς). Το τραγούδι θα απαγορευτεί από το BBC.
1973 Πεθαίνει ο Ισπανός κομμουνιστής
ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, δημιουργός της «Γκουέρνικα» και άλλων έργων
(όπως το περίφημο σκίτσο του Νίκου Μπελογιάννη). Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος
τον βρίσκει στο Παρίσι, όπου εντάσσεται στη Γαλλική Αντίσταση. Το 1944
γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, στο οποίο θα
παραμείνει μέχρι το τέλος της ζωής του. «Πήγα στο Κομμουνιστικό Κόμμα
όπως πάει κανείς στην πηγή. Θα είμαι πια με τους δύστυχους ανθρώπους,
στο δρόμο», έλεγε ο Πικάσο, απαντώντας σε όσους ενοχλούνταν ή
ενοχλούνται για την ένταξή του.
1985 Η κυβέρνηση της Ινδίας καταθέτει στα
αμερικανικά δικαστήρια αγωγή κατά της πολυεθνικής εταιρείας «Γιούνιον
Καρμπάιτ», ζητώντας την αποζημίωση των θυμάτων της διαρροής δηλητηριωδών
αερίων στην πόλη Μποπάλ το Δεκέμβρη του 1984. Σύμφωνα με την τοπική
κυβέρνηση, ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τις 3.787, ενώ άλλες εκτιμήσεις
κάνουν λόγο ακόμα και για 8.000 νεκρούς.
1990 Η Νέα Δημοκρατία αναδεικνύεται
πρώτο κόμμα, με ποσοστό 46,89% και 150 έδρες, στις τρίτες βουλευτικές
εκλογές που έγιναν μέσα σ' ένα χρόνο. Ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ με 38,61% και ο
ενιαίος Συνασπισμός με 10,28%. Έπειτα από συμφωνία με τον Κωστή
Στεφανόπουλο της ΔΗΑΝΑ που εξέλεξε έναν βουλευτή, σχηματίστηκε τελικά
κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον Κ. Μητσοτάκη.
1990 Πεθαίνει ο λαϊκός συνθέτης Απόστολος Καλδάρας.
![]() |
| Απεργοί μεταλλωρύχοι στο Λαύριο |
902


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου