ΠΟΣΑ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;

Ανωνύμου του Έλληνος

Βάλτε, ρε μάγκες, το χέρι σας στην καρδιά και αναρωτηθείτε, έστω κι αν τελικά δεν θα...

τολμήσετε ούτε μέσα σας να το παραδεχθείτε, πολύ περισσότερο φωναχτά να το πείτε:

Σε σκλαβωμένη στους ξένους χώρα εξ επαγγέλματος ραγιάδων, με κοπάδια ηλίθιου, διεφθαρμένου όχλου, που επειδή ξεπουλάει το ζοφερό παρόν συνένοχα με πολιτικές μαριονέτες, που τον κυβερνούν, και μη έχοντας μέλλον βαυκαλίζεται ψειρίζοντας το ένδοξο παρελθόν...

Στο αθλιέστερο προτεκτοράτο, πειραματόζωο του σύγχρονου, βαρβαρότερου από κάθε άλλη εποχή, καπιταλισμού, στην αποικία, που ρέπει κορδωμένη εθνικοπατριωτικά και προγονόπληκτα στον νεοναζισμό, στον φασισμό, την ξενοφοβία και στον ρατσισμό...

Στο αναιμικό κρατίδιο, που δήθεν για να καλύψει την αρχήθεν ανάπηρη εξέλιξή του σκαρώνει στην φορμόλη θεωρίες ότι είναι το κέντρο του κόσμου, ότι έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο κι άλλες τέτοιες ανιστόρητες ηλιθιότητες...

Στο «κράτος εμπαιγμός της ιστορίας» (Δημήτριος Γούναρης Βουλή του 1903) αναρωτηθείτε –λέγω- ποια στοιχεία υπάρχουν, και τι ακλόνητα άλλοθι μπορείτε να επικαλεστείτε ότι οι εγχώριες Αρχές δεν έπνιξαν οικονομικούς μετανάστες στο πρόσφατο «ναυάγιο» στο Φαρμακονήσι (όνομα και πράμα); Το ποιο σημαντικό:

Πόσα «Φαρμακονήσια» τα τελευταία χρόνια... έλαβον χώρα στο Αιγαίο Πέλαγος και δεν έγιναν γνωστά, απεκρύβησαν επειδή δεν ετέθη θέμα στον Ο.Η.Ε., γιατί έκανε τα στραβά μάτια (ήταν βολικό) το Δ’ Γερμανικό Ράιχ, που αποκαλείται κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκή Ένωση; Τρελάθηκαν οι επιζήσαντες μετανάστες και κατέθεσαν τα περί φρικτής συμπεριφοράς των «λιμενόμπατσων»;

Ευλόγως θα αντιτείνετε, πώς είσαι σίγουρος, ρε ηλίθιε συκοφάντη, ότι οι άνθρωποι αυτοί εγκλημάτησαν;

Όχι, δεν εννοώ αυτό, αλλά κάτι χειρότερο και κυρίως απείρως πιο απάνθρωπο, κάτι που συνοψίζεται στην λαϊκή ρήση: «Φύγε διάβολε από μένα, σύρε στην γειτόνισσα»!

Αντί να κάνουν διάσωση των φουκαράδων, προσπάθησαν εν μέσω θαλασσοταραχής να στρέψουν το πλεούμενο, να το ρυμουλκήσουν με κάθε μέσο προς τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Σε αυτήν την φάση προφανώς συνέβησαν σκηνές απίστευτης βαρβαρότητας.

Τόσο τραγικά, τόσο απλά και τόσο απάνθρωπα, όπως προκύπτει από το ψυχογράφημα της ξενόδουλης εξουσίας της Γκραικυλίας και των ραγιάδων συνενόχων της. Την νοοτροπία, που διέπει σύμπασα την κοινωνία μας, σε όλες τις εκφάνσεις και όχι μόνο στο μεταναστευτικό, που είναι αιχμή του δόρατος της ελληναράδικης φασιστικής ψύχωσης του τάχα περιούσιου λαού, που δεν ξυπνά, δεν ανοίγει τα στραβά του να δει ότι είναι ΟΧΛΟΣ!

                klydonas