Τι άδικο που είναι να είμαστε ένα παρεάκι εδώ και επτά χρόνια συμφοιτητών από τη σχολή, και κάθε φορά που συναντιόμαστε, μα κάθε φορά, να επιβεβαιώνεται πως...Έξι άτομα κοντά στα 30, έξι ζευγάρια σόλες που έχουν λιώσει από τα πήγαιν' έλα, έξι υπολογιστές που στέλνουν συνεχώς βιογραφικά σε εταιρείες, έξι νέοι άνθρωποι που δεν υπάρχει προοπτική να ξεφύγουν από το πατρικό τους τα επόμενα χρόνια, έξι κακομοίρηδες που περνάμε ώρες και ώρες όταν συναντιόμαστε με έναν καφέ μπροστά μας, μια και δεν μπορούμε να παραγγείλουμε τίποτα άλλο, έξι και ξερό!
Στην καλύτερη περίπτωση, κάποιοι από μας κατά καιρούς έχουν βρει εποχιακές δουλειές άλλα αντ' άλλων, και στη χειρότερη κανά δυο έχουν άνεργους γονείς. Κάποιοι σκέφτονται να φύγουν για το εξωτερικό, ένας πήγε στο Βερολίνο και επέστρεψε άπραγος και κάποια σκέφτεται να επιστρέψει στην επαρχία, όπου υπάρχει οικογενειακή περιουσία.
Οι υπόλοιποι...
Κατερίνα
imerologioanergou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου