Καλή χρονιά. Εύκολο να το λες, δύσκολο να τοπιστέψεις!Γιατί περνάνε γρήγορα οι...
μέρες οι εορταστικές και σε λίγο θα έρθουμε πάλι αντιμέτωποι με τους εφιάλτες μας.
Και τίποτα δεν θ' αλλάξει απ' αυτά που ζούμε τα τελευταία τρία χρόνια και όλο και πιο πολύ θα βυθιζόμαστε στην απόγνωση, στην κατάθλιψη και τη μοναξιά. Πουθενά δουλειές, απληρωσιά, κοροϊδία, ακρίβεια και τίποτα άλλο.
Δύσκολο λοιπόν να νιώθεις αισιοδοξία για τον καινούργιο χρόνο όταν ξέρεις πως με το που άλλαξε ο μήνας ούτε τα λεφτά του ενοικίου δεν υπάρχουν, πως μέχρι τις 10 του μήνα πρέπει να πληρώσεις τους λογαριασμούς που έχουν λήξει και εκτός απ' αυτά να πρέπει και να επιβιώσεις.
Από το Σεπτέμβρη, δουλεύω χωρίς ασφάλεια σ´ ένα γυμναστήριο στην υποδοχή, έχω πάρει τον δεύτερο μήνα ένα μισθό, ένα κατοστάρικο στις αρχές του Δεκέμβρη και πριν από τις γιορτές, όσο και ν´ ακούγεται τρελό, και μετά από πίεση τρομερή, κατάφερα να μου δώσουν 30 ολόκληρα ευρώ.
Και συνεχίζω να δουλεύω εκεί, μια και πέρασα ενάμιση χρόνο στην ανεργία και με τα χίλια ζόρια κατάφερα να βρω αυτή τη δουλειά-κελεπούρι και γιατί τουλάχιστον σηκώνομαι κάθε πρωί κι έχω κάπου να πάω, ελπίζοντας πως ίσως και κάποια στιγμή μέσα στη καινούργια χρονιά θα αμείβομαι τουλάχιστον...
M.K
imerologioanergou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου