Κάθε μέρα ένα σχέδιο

Κάθε πρωί ξεκινάω με άλλο σχέδιο στο μυαλό μου για το πώς θα βρω δουλειά. Κάθε πρωί ξεκινάω...
έτσι, και μέχρι το βράδυ έχω αποχαιρετήσει την αισιοδοξία και καλωσορίζω την απογοήτευση.

Δουλειές δεν υπάρχουν. Το είπαμε αυτό.

Λεφτά δεν υπάρχουν. Αυτό εννοείται. Και να υπήρχαν, τα έχω ψωμοφάει δεκαοκτώ μήνες άνεργος.

Ιδέες επαγγελματικές δεν ευδοκιμούν στις μέρες μας γιατί κανένας δεν έχει λεφτά να τις υποστηρίξει.

Τέλεια....

Τι μου μένει τελικά να κάνω; αναρωτιέμαι.

Είμαι 38 χρονών, χωρίς σπίτι δικό μου, με ένα αυτοκίνητο δεκαετίας και τώρα πλέον χωρίς δεκάρα στην άκρη.

Θα είναι ψέματα να πω όμως πως είμαι απελπισμένος.

Αύριο το πρωί θα ξυπνήσω με μια καινούργια ιδέα που ίσως και να είναι η τυχερή!

Apostolis

              imerologioanergou