Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Παρασκευή 12 Ιουλίου 2019

Η λιτότητα, η Ε.Ε και το κεφάλαιο κέρδισαν στις εκλογές στις 7 του Ιούλη

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ο καλύτερος χορηγός, για να έρθει η Ν.Δ στον θώκο της αστικής εξουσίας και να συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο, για λογαριασμό των δυνάμεων του κεφαλαίου και της Ε.Ε...

Στον δρόμο των ματωμένων πλεονασμάτων, της ενισχυμένης εποπτείας, των πλειστηριασμών και της γενίκευσης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, θα συνεχίσει η Ν.Δ σε έναν δρόμο που είναι μόνο ξέφωτο για τα μονοπώλια και τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Με τους εφαρμοστικούς νόμους των «μνημονίων» να είναι όλοι σε ισχύ, η Ν.Δ συνεχίζει από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και μέσα από εκθέσεις ιδεών, δεν κάνει τίποτα, παρά, μόνο, να διαλαλεί, ότι αυτή είναι ικανότερη να προωθήσει πιο αποτελεσματικά τις επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Καθόλου τυχαίο ότι η πρώτη συνάντηση που έκανε η Ν.Δ ήταν με τον εκπρόσωπο του ομίλου Λάτση της «Lamda Development» για να προχωρήσει ανεμπόδιστα η τσιμεντοποίηση του Ελληνικού και να υποσχεθεί η κυβέρνηση ότι θα είναι αρωγός σε αυτή την φυσική και πολιτιστική καταστροφή.

Αυτοί κέρδισαν την επομένη των εκλογών. Η λιτότητα, το κεφάλαιο, η Ε.Ε, που θα συνεχίσουν ακάθεκτα να χτυπάνε κατακτήσεις, λαϊκά και κοινωνικά δικαιώματα, για μια ανάπτυξη που θα φέρει μόνο κέρδη, σε μια χούφτα επιχειρηματικών ομιλών.

Καμιά αλλαγή πολιτικής δεν θα υπάρξει με την Ν.Δ στην κυβέρνηση. Τα λαϊκά στρώματα που την υποστήριξαν στις εκλογές στις 7 του Ιούλη γρήγορα θα το διαπιστώσουν, αν και πολλοί δεν περιμένουν πολλά πράγματα, παρά, μόνο, να μην γίνουν χειρότερα. Με αυτό το κριτήριο ψήφισαν πολλοί την Ν.Δ.

Τα ιδεολογήματα των χαμηλών απαιτήσεων, του μικρότερου κακού, έχουν μπολιάσει σε χιλιάδες λαϊκές συνειδήσεις μέσο των μηχανισμών προπαγάνδας του κυρίαρχου συστήματος και αποτελούν μια από τις αιτίες, που η ριζοσπαστικοποίηση λαϊκών δυνάμεων και η χειραφέτηση τους από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία, γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με το ρεύμα των αυταπατών που διαμόρφωσε από το 2012, παρόπλισε ένα μαχόμενο τμήμα του λαού, που εν τέλει το απογοήτευσε και αποδείχτηκαν χίμαιρες οι προσδοκίες ότι θα μπορέσει να υπάρξει μια φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού, της Ε.Ε.

Ένα κομμάτι του λαού κατέφυγε σε παλιότερες συνταγές, που ψήφισε με κριτήριο να τιμωρήσει για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να έρθει η Ν.Δ στην θέση του.

Σε αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να συγκροτείται ένα νέο διπολικό σύστημα εναλλαγής της εξουσίας, όπως το παλιό πάλε δικομματικό, που ο λαός γνωρίζει από χέρι το περιεχόμενο της αντιλαϊκής του διαχείρισης.

Και αν παλιότερα υπήρχαν τα περιθώρια για κάποιους ελιγμούς για να εξαγοράζουν χρόνο από τον λαό, αυτά τα περιθώρια δεν υπάρχουν άλλο στην εποχή του οξυμένου ανταγωνισμού και της ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Τα «μνημόνια» διαρκείας είναι εδώ και θα συμπιέζουν συνεχώς το βιοτικό επίπεδο του λαού δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο συνθηκών σχετικής και απόλυτης φτώχιας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά πλήρης Πασοκοποιησής του άδραξε την ευκαιρία από το βράδυ των εκλογών, να υπενθυμίσει ότι αυτός θα είναι ο καταλύτης των διεργασιών για τον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο και ο μετασχηματισμός του που θα επέλθει μέσα από ένα συνέδριο, θα τον κάνει ένα ολοκληρωμένο σύγχρονο κόμμα της αστικής τάξης στα πλαίσια του διπολικού συστήματος εξουσίας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα των ψεύτικων διλημμάτων, των εκβιασμών, της απογοήτευσης, των μειωμένων απαιτήσεων, της αποχής, το ΚΚΕ κατάφερε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του και με το ποσοστό που του έδωσε ο λαός, να κάνει πραγματική αντιπολίτευση για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, τόσο μέσα στην βουλή αλλά κυρίως έξω από αυτήν.

Αυτή είναι η ελπίδα για τον λαό χωρίς λογικές ανάθεσης, αλλά με όρους κοινωνικοπολιτικής συμμετοχής, δράσης και αγώνα.

Αυτό ισχύει και για εκείνο το κομμάτι που δεν έχει πειστεί ότι πρέπει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις αστικές πολιτικές, με τα κόμματα του συστήματος, με την αστική ιδεολογία, και να ενταχθεί στο πεδίο της πολιτικής – ταξικής πάλης, για να αντισταθεί στις πολιτικές της λαϊκής φτωχοποίησης και να αντεπιτεθεί.

Ο λαός δεν πρέπει να μείνει παθητικός στις εξελίξεις που έρχονται. Νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν να προστεθούν δίπλα στα παλιά που θα κάνουν την ζωή του ακόμα ποιο αφόρητη.

Οι διεργασίες που θα λάβουν χώρα από την σκοπιά του συστήματος, για να θωρακιστεί περισσότερο αυτό, ώστε να προωθούνται και να εφαρμόζονται πιο αποτελεσματικά αντιλαϊκές δεσμεύσεις και στοχεύσεις και να απορροφούν τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας δεν πρέπει να απασχολήσει τον λαό.

Ο λαός να απεργαστεί το δικό του σχέδιο, να εμπιστευτεί τις δικές του δυνάμεις.

Με ταξική ενότητα στους χώρους δουλειάς, στις υπηρεσίες, σε κάθε εργασιακό χώρο και με κοινωνική συμμαχία με τους μικρούς και μεσαίους της πόλης και του χωριού, να βάλει εμπόδια στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, να ακυρώσει αντιλαϊκά σχέδια και να περάσει στην αντεπίθεση.

Σε αυτό τον δρόμο, σε αυτή την προοπτική, θα ξεφύγει από τις συμπληγάδες της απογοήτευσης, της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, θα αποκρούει την ιδεολογική χειραγώγηση του συστήματος και θα δημιουργεί εστίες αντίστασης, για να ανοίξει ο δρόμος της πραγματικής κοινωνικοπολιτικής ανατροπής.

Σαββίδης Παναγιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: