Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018

Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΕΘΝΟΣ» ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ?

Όλοι αυτοί που συσκοτίζουν το ταξικό περιεχόμενο βάσης – εποικοδομήματος, δηλαδή οικονομίας και όλων των θεσμών που υπηρετούν την οικονομία, τους στρατηγικούς της στόχους, σε συνθήκες καπιταλισμού που η αστική τάξη είναι κυρίαρχη, το κάνουν, για να αθωώσουν τους εκμεταλλευτές του εργαζόμενου λαού, που...
ζουν παρασιτικά, από την δουλειά και τον μόχθο των πολλών.

Και αυτό γίνεται επειδή η εργασία στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα, που την αγοράζουν οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, για να αυγατίζουν τα κέρδη του, καρπώνοντας την υπεραξία, που διαμορφώνεται στην γραμμή παραγωγής, στους χώρους δουλειάς.

Από αυτή την σχέση πηγάζει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου η αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας είναι εμφανές και διαπερνά το σύνολο της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής ζωής.

Η βασική αυτή αντίθεση που πάνω της κουμπώνουν όλες οι αντιθέσεις και αντιφάσεις του συστήματα, συνεχώς οξύνεται και κυρίως σε περιόδους οικονομικής κρίσης, οξύνεται η αντίθεση του χαρακτήρα της παράγωγης, που ενώ είναι κοινωνικός, το αποτέλεσμα το ιδιοποιούνται οι λίγοι.

Αυτό γίνεται γιατί στον καπιταλισμό τα παραγόμενα προϊόντα δεν παράγονται για να ικανοποιούν τις λαϊκές – κοινωνικές ανάγκες, αλλά για την αυξανόμενη κερδοφορία των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής, των καπιταλιστών.

Από εδώ προκύπτει και η «αναρχία» στην παραγωγική διαδικασία, γιατί οι καπιταλιστές δεν επενδύουν με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες και τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά με βάση το προσδοκώμενο και γρήγορο δικό τους κέρδος.

Η περιγραφή αυτή γίνεται για να κατανοηθεί το οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό πλαίσιο που ζούμε, ότι αυτό δεν είναι ουδέτερο, αλλά ταξικό το σύστημα, και εδώ και 100 χρόνια έχει περάσει στην αντίδραση στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

Πήρε και αυτό την θέση στην κοινωνική ιστορία στην μάχη του, στην μάχη του παλιού με του νέου, που στην συγκεκριμένη περίπτωση το παλιό ήταν ο φεουδαρχικός τρόπος παραγωγής και αντικαταστάθηκε με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, για να αντιστοιχηθούν οι αναπτυσσόμενες παραγωγικές δυνάμεις ( άνθρωποι, εργαλεία, μηχανήματα) με νέες παραγωγικές σχέσεις, για να αναπτυχθούν.

Με την κυριαρχία της αστικής τάξης διαμορφώθηκαν τα κράτη, που αποτέλεσαν και αποτελούν την σταθερά, τον πρωταρχικό ζωτικό χώρο για κάθε καπιταλιστή, για να διευρύνει την κεφαλαιοκράτη αναπαραγωγή, μέσα από την ταξική εκμετάλλευση της εργασίας.

Πάνω σε αυτή την βάση οικοδομήθηκαν όλοι οι θεσμοί και οι λειτουργίες του κράτους, για να διευκολύνουν ακριβώς αυτή την διαδικασία, αφού απώτερος στόχος στο σύστημα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η συσσώρευση κεφαλαίων και η αναπαραγωγή τους.

Από εδώ προκύπτει και ο ταξικός χαρακτήρας του κράτους και των πολιτικών που διαχειρίζονται τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης.

Στον καπιταλισμό είναι η αστική τάξη, τάξη κοινωνικά μειοψηφική, αλλά σαν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής κατέχουν πλούτο, ζουν στην χλιδή και την άνεση.

Ο ρόλος του αστικού κράτους είναι ακριβώς αυτός, να διασφαλίζει, να θωρακίζει, τα ταξικά – οικονομικά συμφέροντα της αστικής τάξης και παράλληλα να χειραγωγεί την λαϊκή πλειοψηφία, μέσα από τα ιδεολογήματα της κοινωνικής συναίνεσης και του «κοινωνικοεταιρισμού», για να δίνεται η εντύπωση ότι όλοι σε αυτό το σύστημα έχουν κοινά συμφέροντα και ότι η ταξική πάλη αποτελεί δόγμα κάποιων νοσηρών μυαλών.

Σε αυτή την κατεύθυνση βαφτίζουν «εθνικό» το ταξικό συμφέρον του κεφαλαιοκράτη, που αποτελεί μια παραπλάνηση και κινείται στην λογική της αφομοίωσης και λαϊκής ενσωμάτωσης.

Θέλουν το λαό να συστρατεύεται πίσω από τις λεγόμενες «εθνικές» επιταγές, να μην βλέπει το ταξικό συμφέρον που κρύβεται πίσω από αυτό και με τίμημα την ζωή του, να παίρνει μέρος σε ιμπεριαλιστικές αντιμαχίες, για τα συμφέροντα ισχυρών καπιταλιστικών κέντρων και μονοπωλίων.

Γιατί οι πόλεμοι είναι ιμπεριαλιστικοί και γίνονται για να μοιράζουν οι καπιταλιστές αγορές, να ενισχύουν την ισχύ τους, να εκμεταλλεύονται πλουτοπαραγωγικές και ενεργειακές πηγές.

Ο λαός, οι λαοί της περιοχής, πρέπει να βρίσκονται σε επαγρύπνηση και εγρήγορση, όχι για να φάει ο ένας τον άλλον, όπως επιθυμούν οι εθνικιστές όλων των πλευρών και να διευκολυνθούν έτσι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, αλλά να δουν ότι πίσω από τα πατριδοκάπηλα λογύδρια και τις κορώνες, κρύβονται τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των αστικών τάξεων της κάθε χώρας, που είναι έτοιμοι να ματώσουν τους λαούς, για τα δικά τους συμφέροντα.

Η αστική τάξη της κάθε χώρας δεν είναι το «έθνος», οι λαϊκές πλειοψηφίες δεν έχουν κοινά ταξικά συμφέροντα. Τα «έθνη» των λαών, θέλουν απλά να ζούνε ειρηνικά, να ευημερούν και να ευτυχούν μέσα από την δημιουργία και τον πολιτισμό.

Αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε συνθήκες ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων, δεν μπορεί να γίνει με τις αδηφάγες τάξεις των καπιταλιστών να είναι κυρίαρχες, αλλά με την πάλη των λαών ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου και στην εξουσία τους, που καταδυναστεύουν και φτωχαίνουν τους λαούς.

Αυτός είναι ο πραγματικός πατριωτικός και συνάμα ταξικός δρόμος για κάθε λαό, για να απεγκλωβιστούν από τις δυνάμεις της καταπίεσης και εκμετάλλευσης πουν γεννούν τους πολέμους, τις φτώχιες και τις ανέχειες.

Αυτός ο αγώνας δεν παίρνει άλλη ματαίωση, πρέπει να δυναμώσει σε κάθε χώρα, να μετατραπεί σε συνειδητή πάλη για κάθε λαό, μέσα από την γιγάντωση του ταξικού, αντικαπιταλιστικού - αντιμονοπωλιακού κινήματος της αντεπίθεσης και ανατροπής.

Ας ματαιοπονούν όσοι προβοκάρουν αυτή την γραμμή πάλης σαν αντεθνική.

Είναι οι κήρυκες της υποταγής, της δουλοπρέπειας, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, που δρούνε σαν δούρειος ίππος μέσα στον λαό, προβάλλοντας την λαϊκή συμμόρφωση στις επιταγές και στην ιδεολογία του κεφαλαίου σαν «εθνικό» καθήκον και συμφέρον.

Λύσσαξανε φασίστες, χρυσαυγίτες και πάσης φύσεως αντιδραστικά – αστικά στοιχεία με την ξεκάθαρη αυτή θέση που προβάλλει το ΚΚΕ στην χώρα μας.

Την πλαγιοκοπούν ανορθόδοξα, με ψέματα και συκοφαντίες, όπως έκαναν οι πολιτικοί τους πρόγονοι, που χαρακτήριζαν το ΚΚΕ, κόμμα προδοτικό, ξενοκίνητο που δρα αντεθνικά.

Το λέγανε αυτοί που συνεργαστήκανε με τους κατακτητές της χώρας, ή αυτοί που λούφαξαν στις κρίσιμες στιγμές και δραπετεύσαν από αυτήν, ενώ το ΚΚΕ έμεινε εδώ και μαζί με τον λαό πολέμησε τους κατακτητές με το όπλο στο χέρι.

Αυτοί λοιπόν και σήμερα λοιδορούν το ΚΚΕ και σπιλώνουν συνεχώς τις την θέσεις του.

Τα στελέχη του ΚΚΕ όλα τα μέλη και οι φίλοι του θα είναι στην πρώτη γραμμή αν χρειαστεί, για να πολεμήσουν κάθε ιμπεριαλιστή που θα εισβάλει στα σύνορα μας, που θα αμφισβητήσει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Δεν θα σταματήσει όμως ακόμα και τότε να τονίζει ότι αυτοί οι σχεδιασμοί αποτελούν απότοκα των ιμπεριαλιστών διενέξεων, που η χώρα μας συμμετέχει ενεργά και κυρίως με την σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που την μπλέκει όλο και πιο βαθιά σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Αυτή η πραγματικότητα είναι που τους τρομάζει, γιατί προστατεύουν τα μεγάλα αφεντικά τους, γιατί φοβούνται στην κατάσταση που θα δημιουργηθεί από μια γενικευμένη σύρραξη, η αστική τάξη μην χάσει την εξουσία της.

Γιατί ο λαός αυτό πρέπει να επιδιώξει, είτε ο πόλεμος είναι αμυντικός, είτε είναι επιθετικός, να πάρει ο ίδιος τις τύχες στα χέρια του και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, χωρίς προστάτες ιμπεριαλιστές και εκμεταλλευτές καπιταλιστές.

Για μια πατρίδα πραγματικά της λαϊκής κυριαρχίας και πλειοψηφίας, ταξικά χειραφετημένο από τους τυράννους και δυνάστες αστούς.

Σαββίδης Παναγιώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: