ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΙΣΟΤΙΜΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ << ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΥ >> << ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ >>… Ο ΜΑΣΚΑΡΕΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ

Σε περίοδο που η διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής  δυσκολεύει και οι πολιτικές εξωραϊσμού του συστήματος μπλοκάρουν στα γρανάζια της οικονομικής κρίσης, τότε ο...

<< πατριωτισμός >> αξιοποιείται, για να μην εξοστρακίσει ο λαός και απογαλακτιστεί, από την κυρίαρχη ιδεολογία.

Από το σύστημα δηλαδή που ο ανταγωνισμός αποτελεί θέσφατο, ο ατομικισμός προτέρημα, η συσσώρευση  πλούτο επιτυχία, με την οικονομία της αγοράς να αποθεώνεται και να   καθορίζει την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, ζωή.

Σε αυτό το οικονομικοκοινωνικό πλαίσιο, με τις κοινωνικές ανισότητες υπαρκτές και την ταξική διαίρεση - διαστρωμάτωση  να αποτελεί δομικό στοιχείο του συστήματος, η προσπάθεια εμπέδωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας – προπαγάνδας  του <<όλοι μαζί>>,  αποτελεί φύλλο συκής, για να συγκαλυφθεί ο ταξικός – εκμεταλλευτικός χαρακτήρας   της οικονομίας της αγοράς και ότι από εκεί απορρέουν οι ταξικές – κοινωνικές αντιθέσεις.

Το <<όλοι μαζί>> σε αυτές τις οικονομικοκοινωνικές συνθήκες σημαίνει, ο λαός να μην σηκώνει κεφάλι σε πολιτικές που τον στοχοποιούν και μεταλλάσουν τους όρους ζωής του προς το χειρότερο,  σαν προϋπόθεση για να αυγατίζουν τα κέρδη των λίγων  και η τυφλή υποταγή στο δίκιο του αφεντικού, του κεφαλαίου, του καπιταλιστή, να γίνει << Εθνική >> υπόθεση.

Αυτή η στρατηγική που θέλει να υποτάξει τον λαό, επιδιώκει να διαρρήξει κάθε πραγματική λαϊκή ενότητα στην βάση της τάξης, της κοινωνικής συμμαχίας. Το σύστημα φοβάται μια συμπαγές, δραστήρια, πολιτικοποιημένη, κοινωνική – λαϊκή πλειοψηφία, γιατί η δύναμη του βασίζεται στην λαϊκή αδράνεια, απάθεια, απραξία, ατολμία.

Οι πολυπλόκαμοι μηχανισμοί χειραγώγησης και εξαγοράς συνειδήσεων του συστήματος είναι ισχυροί. Ιδεολογήματα που έχουν στον πυρήνα τους τον ατομικισμό καλλιεργούνται συστηματικά με ότι συνεπάγεται αυτό στην διαμόρφωση της λαϊκής συνείδησης.

Ο ηττημένος λαός, για  να φαίνεται αδύναμος και μικρός,  αποτελεί από τις προτεραιότητες του συστήματος, για αυτό ποτέ δεν τον χάνει από το σκόπευτρο του και καθημερινά τον προσθέτει  κρίκους στην αλυσίδα της υποταγής και της συμμόρφωσης   που τον θέλει.

 Όταν αυτό τον λαό, φοβάται το σύστημα ότι δεν μπορεί να τον τιθασεύσει με την ευκολία που έκανε πριν, τότε προωθεί εναλλακτικά μέσα - αναχώματα που φαντάζουν αντισυστημικά.

 Τέτοια περίπτωση ήταν οι πλατείες των << αγανακτισμένων >>,  που στην ουσία ανέδειξαν   τον νέο διαχειριστή του συστήματος ( ΣΥΡΙΖΑ ), για να συνεχίσει το αντιλαϊκό – αντιδραστικό έργο των προηγούμενων, στα πλαίσια της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Το ντεκόρ των << πλατειών>> το συμπλήρωναν οι φασίστες και οι ναζί που επενδύουν στο θυμικό του λαού και χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο, πρόγραμμα και θέσεις, έπαιξαν και παίζουν τον ρόλο του κυματοθραύστη, ενάντια σε κάθε λαϊκό, αγωνιστικό -  ριζοσπαστικό σκίρτημα, για λογαριασμό του συστήματος, των μεγάλων αφεντικών.

Αυτή η ανάθεση στις σημερινές συνθήκες << χρεώθηκε >> αυτή την περίοδο στα συλλαλητήριο των διάφορων << Μακεδονομάχων >>.

Αξιοποιούν μια κακή συμφωνία, μια συμφωνία ευρωνατοικης επιταγής για το κράτος των  Σκοπιών, για να προωθηθούν ύπουλα πολιτικές σκοπιμότητες και να εκτονωθεί άλλη μια φορά ο λαός.

Και σε αυτή την περίπτωση  αποβλήθηκε  το ταξικό πρόσημο από τις αναλύσεις – συζητήσεις, για να μην δει – αντιληφθεί ο λαός, ότι παίζεται το ίδιο έργο με άλλα πρόσωπα και ότι αυτό θέλουν να συνεχίσουν να παίζετε στην πορεία με άλλες μεταμφιέσεις.

Κοινός παρονομαστής και στις πλατείες των << αγανακτισμένων >>  και στα συλλαλητήρια των << Μακεδονομάχων >> τα απολίτικα συνθήματα. << Έξω τα κόμματα >>, << προδότες πολιτικοί >>, << όλοι μαζί, χωρίς κόμματο >>, κ. α.

Μάλιστα θα συναντήσουμε και ίδια πρόσωπα πρωταγωνιστές και στις δυο περιπτώσεις. Είναι κυρίως πρώην γαλαζοπράσινοι στρατευμένοι, που τα οφίτσια τους, ρουσφέτια τους , δεν υλοποιήθηκαν, πριμοδοτώντας την ρεμούλα,  αναξιοκρατία, που δήθεν τώρα καταγγέλλουν και τώρα κάνουν την εμφάνιση τους.  Μια με την προβιά του << αγανακτισμένου >> και τώρα του << Μακεδονομάχου >>.

 Είναι αυτοί που σου έλεγαν << εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα >>, << τι κάθεσαι και ασχολείσαι με τα πολιτικά, με τους αγώνες, τις κινητοποιήσεις >>, << κοίτα την δουλειά σου >> και σήμερα με άλλοθι τον <<πατριωτισμό>> ,συμβάλλουν  στον λαϊκό αποπροσανατολισμό και παραπλάνηση. Σε αυτό δυστυχώς συμμετέχει κάποιος κόσμος άθελα του

Στόχος τους να μην μετατραπεί η δικαιολογημένη λαϊκή οργή σε συνειδητή οργανωμένη δράση ενάντια στο κεφάλαιο και τους υπηρέτες τους.

Το κεφάλαιο ευνοήθηκε από τα μνημονιακά μέτρα, αυτοί βλέπουν  την συμφωνία των << Πρεσπών >> σαν ευκαιρία, για   να αναβαθμίσουν  την δράση, παρέμβαση  τους, τα κεφαλαιοκρατικά τους σχέδια,  κυρίως στον τομέα της ενέργειας, των μεταφορών, των κατασκευών. 

Αυτό επιδιώκουν τα συλλαλητήρια σήμερα  και παλιότερα οι πλατείες των << αγανακτισμένων >>, να μην θιχτεί η στρατηγική του κεφαλαίου, η ευρωνατοικη προοπτική που  είναι  δρόμος μαύρος – κόλαση  για τον λαό.

Για αυτό συγκαλύπτουν το ταξικό περιεχόμενο των πολιτικών και των συμφωνιών, για να μην διαρρηχθεί αυτή η  στρατηγική, που στοχεύει σε νέα εκτόξευση των κερδών του κεφαλαίου, που προϋποθέτει παράλληλα υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης, χτύπημα των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών , κοινωνικών, δικαιωμάτων.

Οι αγώνες του λαού σήμερα δεν πρέπει να έχουν εύκαιρο, εκτονωτικό χαρακτήρα και να αναζητούν μόνο νέο τιμονιέρη σε μια κατεύθυνση που είναι αδιέξοδη για τον λαό.

 Οι αγώνες του λάου δεν πρέπει να πέφτουν στην παγίδα της πατριδοκαπηλίας, γιατί πατριώτης δεν σημαίνει να βρίζω έναν άλλο λαό και να σηκώνω αρχαία Ελληνικά σύμβολα, που πολλές φορές δεν γνωρίζω ούτε την ιστορία τους.

Όσες φορές ο λαός πλειοδότησε σε τέτοιες λογικές μετρούσε τραγωδίες βλ. << Μικρασιατική καταστροφή >> . Αφού πίσω από αυτές τις εντάσεις κρύβονται οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις, τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, τα συμφέροντα των πλουτοκρατών εγχώριων και μην που μόνο αυτοί κερδίζουν από αυτές τις εντάσεις, τις γενικευμένες συρράξεις που τις δρομολογούν με πιόνια τους,  τα αστικά κόμματα και τις πολιτικές τους.

Για αυτό ο λαϊκός αγώνας του σήμερα πρέπει να βάλει στο επίκεντρο αυτές τις πολιτικές που λεηλατούν καθημερνά την ζωή του λαού, για να αυξάνονται τα κέρδη των λίγων.

 Με ταξική ενότητα, κοινωνική συμμαχία, να παλέψει ενάντια στις πολιτικές φτωχοποίησης – εξαθλίωσης του και μέσα από ένα μεγάλο, ανατρεπτικό, μαζικό, μαχητικό, ταξικό, αντιμονοπωλιακό κίνημα, να πάρει τις τύχες στα χέρια του, για να γίνει ο ίδιος ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του, χωρίς προστάτες ιμπεριαλιστές και κηφήνες – εκμεταλλευτές, μονοπώλια – καπιταλιστές.

 Μόνο σε αυτό τον δρόμο, σε αύτη την πάλη θα πιάσουν τόπο οι λαϊκές θυσίες, θα βγει ο λαός από τον φαύλο κύκλο της ανασφάλειας, αβεβαιότητας, μοιρολατρίας, ηττοπάθειας, φτώχειας, δυστυχίας και ο πατριωτισμός θα αποκτήσει περιεχόμενο με αυτόν τον αγώνα, γιατί είναι αγώνας δίκαιος, αγώνας ταξικός.

Σαββίδης Παναγιώτης