Ευρύτερος στόχος, η χειραγώγηση του λαού, από μια αποπνικτική καθημερινότητα, λαϊκής βαρβαρότητας, από τις αντιλαϊκές πολιτικές υπέρ του κεφαλαίου, που όλο δυσκολεύει και οξύνει τα λαϊκά αδιέξοδα, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα.
Η αναχαίτιση της μετατροπής της λαϊκής αγανάκτησης, του λαϊκού θυμού, σε ριζοσπαστική αφύπνιση και δράση, για την μεγάλη κοινωνική - πολιτική ανατροπή, αποτελεί σήμερα στρατηγικός στόχος, για τους θεματοφύλακες του συστήματος.
Αυτό υπηρετούν και τα λεγόμενα συλλαλητήρια για την << Μακεδονία >>, από εκείνους που προπαγανδίζουν καθημερινά τον <<ρεαλισμό>> να ανήκεις στο ΝΑΤΟ , στην Ε.Ε. και με ευκολία αλλάζουν μανδύες και προσωπεία και μετατρέπονται σε Μακεδονομάχοι μιας χρήσεως.
Αφήνουν έξω την μεγάλη εικόνα ανέγγιχτη, που ευθύνεται για την διαρκή και μόνιμη τεχνητή ένταση, που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των λαών, για να κατοχυρώνεται το <<διαιρεί και βασίλευε>> των ιμπεριαλιστών πάνω στους λαούς.
Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιείται και το λεγόμενο << Μακεδονικό >>, με τον ΝΑΤΟ και την Ε.Ε να πιέζουν για άμεση επίλυση, με στόχο, την ευρωατλαντική ολοκλήρωση των Βαλκανίων, για να δημιουργήσουν εκείνη την γεωστρατηγική ζώνη πίεσης, στον ανταγωνισμό που έχουν με τον Ρώσικο ιμπεριαλισμό, την Ρώσικη αστική τάξη.
Οι λαοί δεν πρέπει να στρατευτούν πίσω από κανέναν ιμπεριαλιστή. Όχι μόνο να μην πάρουν μέρος στα σχέδια τους, αλλά μέσα από ένα μαχητικό, μαζικό, αγωνιστικό, ταξικό – αντιμονοπωλιακό λαϊκό κίνημα αντίστασης, να τους καταγγείλουν, να τους αμφισβητήσουν και να παλέψουν ενάντια σε αυτές τις πολιτικές, που είναι η άλλη όψη του νομίσματος των αντιλαϊκών επιλογών, που βιώνουν στην καθημερινότητα οι λαοί, από εκείνες τις δυνάμεις, που έχουν για στρατηγική τους, την διαιώνιση αυτού του βάρβαρου – απάνθρωπου συστήματος.
οι λαοί δεν πρέπει να παρασυρθούν από άναρθρες κραυγές, αφήνοντας να νοθευτεί ο γνήσιος πατριωτισμό τους.
Πατριωτισμός δεν είναι το εθνικιστικό μίσος στον γείτονα λαό σου, για να συντηρείται μια μόνιμη τεχνητή ένταση, λαϊκού αποπροσανατολισμού και λαϊκής παραπλάνησης, που άλλοτε θα παίρνει οξυμένη μορφή και άλλοτε ήπια , αναλόγως με τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών.
Ο πατριωτισμός του λαού δεν πρέπει να καναλιζάρεται από αυτούς, που θέλουν αποσπασματικά και παροδικά ο λαός να ξεσπά, να εκτονώνεται σε κάποια πλατεία και μετά να συνεχίζει κοινωνικοπολιτικά αμέτοχος, αδιάφορος, αδρανής και με όρους μοιρολατρίας και ηττοπάθειας την δύσκολη καθημερινότητα του. << Πεισμένος >> ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αλλάξει την κατάσταση, δηλώνοντας αδύναμος και παράλληλα φόβο.
Ο λαϊκός πατριωτισμός βρίσκεται στον αντίποδα και έχει περιεχόμενο.
Είναι αυτός που αμφισβητεί, παλεύει καθημερινά, στοχεύει, σχεδιάζει μια προοπτική που βρίσκετε έξω από τα όρια αυτού του συστήματος. Ενός συστήματος που βρίσκετε στην ιστορική και πολιτικοκοινωνική του παρακμή, για αυτό γίνεται όλο και ποιο βίαιο απέναντι στους λαούς, αφαιρεί δικαιώματα, κατακτήσεις, δημιουργεί συνθήκες σχετικής – απόλυτης φτώχειας, λαϊκής ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Ο λαός σήμερα, που του κλέβουν την ζωή πρέπει να θεριέψει, αλλά όχι με ορούς στεγνού θυμικού και άσφαιρων φωνασκιών, που θα βγαίνει από την μια συστημική πόρτα και θα μπαίνει στην άλλη και θα βρίσκετε στο ίδιο σημείο πάλι.
Να αντιπαλέψει με όρους κοινωνικοπολιτικής ανατροπής και παράλληλα προοπτικής, εκείνες τις δυνάμεις, που σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο θέλουν τον λαό είλωτα, για να αυγατίζουν τα κέρδη μιας κοινωνικής μειοψηφίας, τα κέρδη του κεφαλαίου, της ολιγαρχίας του πλούτου.
Να βάζει καθημερινά εμπόδια με όρους λαϊκής πάλης σε εκείνα τα μέτρα που τον φτωχαίνουν, τον εξαθλιώνουν, για να επιτευχθεί η λεγόμενη ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Γιατί αυτή την στρατηγική υπηρέτησαν και υπηρετούν τα << μνημόνια >> και τα κόμματα του κεφαλαίου που υλοποιούν αυτές τις πολιτικές.
Ο οργανωμένος λαός, με ταξική αφύπνιση, με συνείδηση ότι το ταξικό του δίκιο υπερέχει, για την πάλη της προοπτικής, μιας κοινωνίας όπου τα κέρδη των λίγων δεν θα αποτελούν κριτήριο ανάπτυξης, αλλά η ικανοποίηση όλων των αντικειμενικών, σύγχρονων και διευρυμένων, λαϊκών – κοινωνικών αναγκών, αυτός ο λαός, αυτή η πάλη, είναι που πρέπει να βάλει καταλυτικά την σφραγίδα στις εξελίξεις.
Σε αυτή την κατεύθυνση ο πατριωτισμός αποκτά περιεχόμενο, έχει νόημα είναι ανόθευτος, γνήσιος, ξεχωρίζει από τους πατριδοκάπηλους και χειραγωγούς.
Είναι ο πατριωτισμός που λέει ότι το ΝΑΤΟ, οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπως η Ε.Ε, δεν είναι για το συμφέρον των λαών και πρέπει να παλέψουν εναντίον τους.
Αυτές οι δυνάμεις, με τις εγχώριες αστικές τάξεις της κάθε χώρας θέλουν τους λαούς να βλέπουν το δέντρο και όχι ολόκληρο το δάσος.
Έτσι αντιμετωπίζεται και το λεγόμενο << Σκοπιανό >> θέμα, που δεν πρέπει να το δούμε αποσπασματικά από τις γενικότερες και ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις.
Προφανώς αντιτασσόσαστε σε κάθε ιστορικό πλαστογράφο, όπως διάλεξε η αστική τάξη των Σκοπίων, για να προωθήσει τα γενικότερα οικονομικά – ταξικά συμφέροντα της, μέσα από την συγκρότηση της κρατικής της οντότητας, που προέκυψε μετά την διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, που η Ε.Ε. πρωτοστάτησε σε αυτό.
Άλλο αυτό και άλλο το κλίμα μισαλλοδοξίας, εθνικοκαπηλίας, που επιχειρείται από όλες τις μεριές και σε κάθε χώρα, για να συγκαλυφθεί η εικόνα ενός συστήματος και των ιμπεριαλιστικών του μηχανισμών, που ρημάζουν τις ζωές των λαών.
Για αυτό βρίσκονται πολύ πρόθυμοι, θεματοφύλακες του συστήματος, να δρομολογήσουν τέτοιες καταστάσεις, χάριν του συστήματος και ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, βάζοντας τον λαό στο κάδρο.
Το είδαμε αυτό πολύ παραστατικά στο συλλαλητήριο που έγινε στην πόλη μας, στην Κατερίνη, μπροστά από το δημαρχείο.
Γιατί έχει και την σημασία του ποιος σε καλεί, που, σε ποιο χρόνο, γιατί, για ποιο σκοπό και με ποιους πας.
Γιατί πάντα υπάρχει η επόμενη μέρα, η αδυσώπητη σκληρή πραγματικότητα και εκεί λαέ δεν πρέπει να είσαι μόνος σου.
Μέτρα σωστά φίλους και εχθρούς σου και κάνε την διάφορα.
Με αντεπίθεση, για την κοινωνική προοπτική, για την ζωή.
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου