Tα δημοσιευμένα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές θέσεις και αντιλήψεις των συντακτών τους και δεν αποτελούν την επίσημη θέση του παρόντος Ιστολογίου.
Δημοσιεύματα με απρεπείς λέξεις ή εκφράσεις δεν δημοσιεύονται και ανάλογα σχόλια διαγράφονται χωρίς την παραμικρή πρόθεση λογοκρισίας.



Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Ζωή για Κατανάλωση-ο Καπιταλισμός του Μέλλοντος!

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Ο εγκέφαλος είναι έτσι σχεδιασμένος, σχδόν προγραμματισμένος, ώστε να ερωτεύεται νέα πράγματα, που θα του προκαλέσουν ψυχική ευφορία, ως αυτοεπιβράβευση»
Ανοιξε προσφάτως το πρώτο πολυκατάστημα στον κόσμο, στην...
«κομμουνιστική» Κίνα φυσικά, το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα Αγορών με τη μέθοδο Γυαλιών Εικονικής Πραγματικότητας(Virtual-Reality) σε κατάστημα δίχως προσωπικό. Το πολυκατάστημα προμηθεύει του ενδιαφερόμενους πελάτες με Γυαλιά Εικονικής Πραγματικότητας. Ο πελάτης μπαίνει στον ψυφιακό χώρο του καταστήματος επιλέγει τα προϊόντα που θέλει κι αυτά μπαίνουν αυτομάτως στο καλάθι του. Υπάρχουν πολλοί τεχνολάγνοι-freak, που στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων ενθουσιάζονται σαν μικρά παιδιά που μπαίνουν σε κατάστημα με λιχουδιές, αδιαφορώντας για το τι μπορεί αυτό να σημαίνει για το μέλλον όλων μας. Ερευνητές της ψυχολογίας του καταναλωτή γνωρίζουν, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να γνωρίσουν όσο γίνεται καλύτερα όλες τις πλευρές του προϊόντος και αν μπορούσαν θα έμπαιναν ακόμη και μέσα στο προίόν. Γνωρίζουν επίσης, ότι πρόσφατες νευροβιολογικές έρευνες γύρω από τη λειτουργία του εγκεφάλου έχουν αποδείξει, πως, μόλις ο εγκέφαλος ανακαλύψει κάτι καινούργιο, παράγει μια ψυχοτρόπο ουσία την Ντοπαμίνη η οποία του δημιουργεί ψυχική ευφορία, κι αυτό ως επιβράβευση του εαυτού του: Κλινικές έρευνες στις ΗΠΑ απέδειξαν ότι η παραγωγή Ντοπαμίνης στον ανθρώπινο εγκέφαλο, που δημιουργεί τη λεγόμενη ψυχική ευφορία (ικανοποίηση) είναι η βασική αιτία των διαφόρων εθισμών και εξαρτήσεων (ουσίες, αλκοόλ, τζόγος, υπερκατανάλωση, κ.λ.π.). Ο Αμερικανός ερευνητής John Gottman πιστεύει, ότι η ανακάλυψη ενός καινούργιου πράγματος, δημιουργεί μια ψυχική ευφορία ανάλογη με αυτήν που προκαλεί η κοκαίνη». Μπορεί κάποιος να πει αφελέστατα, «όσο έχω λεφτά και μπορώ να καταναλώνω που είναι το πρόβλημα»; Πέρα από την ικανοποίηση τεχνητά προκαλούμενων φαντασιώσεων και την πιθανότητα εξάρτησης, που είναι η αγορά αγαθών που δεν μας είναι απαραίτητα, η εξέλιξη αυτή θα σημάνει απίστευτες αλλαγές στον τρόπο και εντέλει στην ποιότητα ζωής όλων μας. Ηδη ο Τζεφ Μπέζος, ο ιδιοκτήτης της Amazon.com, Inc, της μεγαλύτερης στον κόσμο εταιρείας πωλήσεων μέσω του Διαδικτύου, ανακοίνωσε την online πώληση των πάντων, ακόμη και ευπαθών βιολογικών προϊόντων(φρούτων και λαχανικών). Δεν απαιτούνται πολλές σκέψεις για να αντιληφθεί κάποιος ότι σε κάποιες δεκαετίες θα εξαφανιστούν, όχι μόνοι τα μικρομάγαζα, αλλά ακόμη και ολόκληρες αλυσίδες πολυκαταστημάτων, αφού μετρημένες πολυεθνικές ή καλύτερα υπερεθνικές επιχειρήσεις (Google, Facebook, Amazon, Uber, κ.α.) θα ελέγχουν τα πάντα καταβροχθίζοντας ότι βρουν μπροστά τους από μικρά και μεγάλα ψάρια για να γίνουν εκείνες τέρατα και οι πόλεις μας, πόλεις-φαντάσματα δίχως αγορές και εμπορικούς δρόμους, με ανθρώπους κλεισμένους στα σπίτια τους μπροστά σε μια οθόνη με VR-γυαλιά. Θα μπαίνουν σε ψηφιακά πολυκαταστήματα αγγίζοντας και περιεργάζοντας τα αγαπημένα τους προϊόντα με ένα μοναδικό τρόπο. Μπαίνοντας κάποιοι μέσα σε ένα τέτοιο πολυκατάστημα θαυμάτων θα ξεχνιούνται κυριολεκτικά και θα βγαίνουν μετά από πολλές-πολλές ώρες. Μπροστά σ’ αυτά που έρχονται, οι μέχρι σήμερα κριτικές παρατηρήσεις για εμπορευματοποίηση των πάντων, μετασχηματισμό της κοινωνίας των παραγωγών σε κοινωνία των καταναλωτών και αποξένωση του παραγωγού από το προϊόν που δημιούργησε και δεν του ανήκει πια, θα φαντάζουν σαν αθώα παιχνίδια παιδικής χαράς. Όταν κυριαρχήσουν στην παγκόσμια αγορά μονοπωλιακές εταιρείες όπως η Amazon, η οποία έχει κατηγορηθεί για μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και μισθούς πείνας, τότε θα επαληθευτεί ο Βέλγος οικονομολόγος του 19ου αιώνα, που αυτοανακηρύχτηκε εκπρόσωπος της σχολής των «φιλελευθεριστών», ο Molinari, ο οποίος είχε γράψει: «Από οικονομική άποψη, οι εργάτες πρέπει να θεωρούνται σαν πραγματικές μηχανές, που προσφέρουν μια ορισμένη ποσότητα παραγωγικών δυνάμεων κι απαιτούν, σαν αντάλλαγμα, ορισμένα έξοδα συντήρησης, για να μπορούν να λειτουργούν με κανονικό και συνεχή ρυθμό».

Δεν υπάρχουν σχόλια: