Το μοναχικό βιβλίο στη γωνία, καλυμμένο με σκόνη, ανέγγιχτο.
Τα παιχνίδια που έχουν απομείνει στο πάτωμα...
Ο χρονος της μοναξιάς και της απομόνωσης
Ο χρονος πάει, αφήνει αλλαγή,
Αλλά παραμένει πάντα ο ίδιος
Το μοναχικό βιβλίο
Τα πλαστικά παιχνίδια.
Τα μόνα πράγματα που αλλάζουν είναι τα χρώματα
Μπλε σκουρο γυρίζει σε έντονο κόκκινο
Λευκό μετατρέπεται σε γκρι,
Στη συνέχεια, σβήνει σε μαύρο
Η βάρκα παιχνίδι δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ πραγματικά να επιπλέει,
Απλώς έδωσε την εντύπωση ότι το έκανε.
Το πλαστικό παιχνιδι ποτέ δεν έσωσε τη ζωή,
Θα ήθελα να σκέφτομαι έτσι.
Τα αυτοκίνητα δεν είχε ποτέ καμία μπαταρία
Ποτέ δεν πήγαιναν πουθενά
Τα παιχνίδια ήταν πάντα μόνο ένας φιλος
Ποτέ δεν είχα πραγματικά κανέναν άλλο.
Ο χρονος πάει, αφήνει μια αλλαγή,
Ποτέ δεν ξερεις, αλλά ανακάλυψα ότι είναι ήδη η ίδια,
το μοναχικό βιβλίο
Τα πλαστικά παιχνίδια.
Ποιηση/facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου